الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۴۰

معنای نفس زکیه چیست؟

پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود
صدر
آیتی
سلیمیان

از جمله علائم حتمی ظهور قتل نفس زکیه است. کلمه زکیه از ریشه «زکی» به‏ معنای «رشد کردن» و «پاکیزه شدن» است. نفس زکیه یعنی: نفسی که کاملاً پاک و پاکیزه است به عبارت دیگر با الفاظی همانند: اخلاص، فداکار، اراده آهنین داشتن و هدفمند بودن تعبیر شده است؛ در واقع نفس زکیه یک فرد مسلمان که در درجه بالای ایمان و اراده و فداکاری و ازخودگذشتگی باشد است. همچنین به جای استعمال واژه نفس زکیه، از واژه "الدم الحرام" و یا "نفس حرام" هم استفاده شده است. همان‌گونه که در قرآن کریم آمده است: أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَکِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ.

در معنای نفس زکیه دو احتمال وجود دارد:

نفس زکیه یعنی نفس طاهر، یعنی شخصی که گناهی مرتکب نشده است. برای تأیید این معنا، قراینی وجود دارد مانند امام علی(ع) فرمودند: «"أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِآخِرِ مُلْکِ بَنِی فُلَانٍ؟ قُلْنَا: بَلَی یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ! قَالَ: قَتْلُ نَفْسٍ حَرَامٍ فِی یَوْمٍ حَرَامٍ"».
نفس زکیه به معنای شخصیت متکامل و رشد یافته است. در تأیید این معنا، باید گفت: بی‌تردید ظهور امام عصر(ع) مهم‌ترین رخداد عالم در آخرالزمان خواهد بود و کشته شدن نفس زکیه از نشانه‌های چنین حادثه بزرگی است. ولی آنچه معنای اول را تقویت می‌‏کند آن است که نفس زکیه انسانی است که بر اثر شخصیت والای او قتل آن اهمیتی به سزا دارد، و اهمیت قتل درباره اشخاص آزمایش شده و با اخلاص است که در سطح بالاتری قرار گرفته باشندکه جلب نظر می‌‏کند و موجب تأثر و تأسف عمیق مردم می‌‏شود ولی کشتن یک فرد معمولی بی‏‌گناه نوعاً اهمیتی در جوامع ندارد و جلب نظر نمی‏‌کند. در ضمن چیزی که می‌‏خواهد نشانه شود باید در مورد کسی باشد که در بین مردم شناخته شده باشد، و گرنه نمی‏‌تواند دلالت بر چیزی بکند و نشانه ظهور قرار گیرد. و نیز تأکید پیشوایان دینی بر حتمیت این رویداد، اهمیت فوق‌العاده آن و مهم بودن شخصیت نفس زکیه را نمایان می‌‌کند.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[آیا تطبیق‌دادن نشانه‌های ظهور با افراد و حوادث جامعه صحیح است؟ (پرسش)|آیا تطبیق‌دادن نشانه‌های ظهور با افراد و حوادث جامعه صحیح است؟]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[معنای نفس زکیه چیست؟ (پرسش)|معنای نفس زکیه چیست؟]]'''</big></div>
 <gallery mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=10 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود">
 {{ستون-شروع|2}}
-پرونده:11046759983.jpg|''[[محمد محمدی ری‌شهری|ری‌شهری]]''
+پرونده:1368171.jpg|''[[سید محمد صدر|صدر]]''
-پرونده:639225282.jpg|''[[محسن قرائتی|قرائتی]]''
+پرونده:151879.jpg|''[[نصرت‌الله آیتی|آیتی]]''
-پرونده:Pic259.jpg|''[[عبدالمجید زهادت|زهادت]]''
+پرونده:136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''
-پرونده:9030760879.jpg|''[[سید حسن زمانی|زمانی]]''
 {{پایان}}
 </gallery>
-===دلایل صحیح نبودن [[تطبیق نشانه‌ها بر افراد و حوادث]]===
+از جمله [[علائم حتمی ظهور]] [[قتل نفس زکیه]] است. کلمه [[زکیه]] از ریشه «زکی» به‏ معنای «رشد کردن» و «[[پاکیزه]] شدن» است. [[نفس زکیه]] یعنی: نفسی که کاملاً [[پاک]] و [[پاکیزه]] است به عبارت دیگر با الفاظی همانند: [[اخلاص]]، [[فداکار]]، [[اراده]] آهنین داشتن و هدفمند بودن تعبیر شده است؛ در واقع [[نفس زکیه]] یک فرد [[مسلمان]] که در درجه بالای [[ایمان]] و [[اراده]] و [[فداکاری]] و [[ازخودگذشتگی]] باشد است. همچنین به جای استعمال واژه [[نفس زکیه]]، از واژه "[[الدم الحرام]]" و یا "[[نفس حرام]]" هم استفاده شده است. همان‌گونه که در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَکِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ}}.
-*یکی از نکات بسیار مهمی که در باب [[علائم ظهور]] باید به آن توجه داشت بحث [[تطبیق علائم]] مطرح شده در [[روایات]] با اتفاقات واقع شده است، بدین معنی که با تطبیق دادن یک حادثه خارجی با آنچه در [[روایات]] ذکر شده، آن حادثه همان علامتی دانسته شود که [[امام]] خبر داده است. تطبیق دادن در صورتی که با [[دلایل]] کافی و مستند باشد، اشکالی ندارد ولی [[تطبیق علائم]] با وقایع خارجی بدون شواهد قطعی کار درستی نیست. به [[دلیل]] آنکه:
+*در معنای [[نفس زکیه]] دو احتمال وجود دارد:
-#منابع اصلی و قدیمی [[شیعه]] معمولاً از نشانه‌هایی محدود نام برده‌اند و برخی از این نشانه‌هایی که مطرح می‌شود، در این منابع ذکر نشده است.
+#[[نفس زکیه]] یعنی [[نفس]] [[طاهر]]، یعنی شخصی که گناهی مرتکب نشده است. برای تأیید این معنا، قراینی وجود دارد مانند [[امام علی]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|"أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِآخِرِ مُلْکِ بَنِی فُلَانٍ؟ قُلْنَا: بَلَی یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ! قَالَ: قَتْلُ نَفْسٍ حَرَامٍ فِی یَوْمٍ حَرَامٍ"}}.
-#اسناد برخی از [[احادیث]] دارای اشکال است.
+#[[نفس زکیه]] به معنای شخصیت متکامل و رشد یافته است. در تأیید این معنا، باید گفت: بی‌تردید [[ظهور امام عصر]]{{ع}} مهم‌ترین رخداد عالم در [[آخرالزمان]] خواهد بود و کشته شدن [[نفس زکیه]] از نشانه‌های چنین حادثه بزرگی است. ولی آنچه معنای اول را تقویت می‌‏کند آن است که [[نفس زکیه]] انسانی است که بر اثر شخصیت والای او [[قتل]] آن اهمیتی به سزا دارد، و اهمیت [[قتل]] درباره اشخاص [[آزمایش]] شده و با [[اخلاص]] است که در سطح بالاتری قرار گرفته باشندکه جلب نظر می‌‏کند و موجب تأثر و [[تأسف]] عمیق [[مردم]] می‌‏شود ولی کشتن یک فرد معمولی بی‏‌گناه نوعاً اهمیتی در [[جوامع]] ندارد و جلب نظر نمی‏‌کند. در ضمن چیزی که می‌‏خواهد نشانه شود باید در مورد کسی باشد که در بین [[مردم]] شناخته شده باشد، و گرنه نمی‏‌تواند دلالت بر چیزی بکند و نشانه [[ظهور]] قرار گیرد. و نیز تأکید [[پیشوایان]] [[دینی]] بر حتمیت این رویداد، اهمیت فوق‌العاده آن و مهم بودن شخصیت [[نفس زکیه]] را نمایان می‌‌کند.
-#معلوم نیست این واقعۀ خارجی واقعاً و حقیقتاً همان [[پیش‌گویی]] [[امام]] باشد، شاید مراد [[امام]] واقعۀ خارجی دیگری باشد.
-#در مواردی که سخن از وقوع یک نشانه و [[فرج]] بعد از آن شده، گویا مراد، [[فرج]] و [[ظهور]] [[امام زمان]]{{ع}} نیست، بلکه یک [[گشایش]] و [[آرامش]] و راحتی برای [[مؤمنان]] مورد نظر است.
-===[[دلیل]] بیان [[نشانه‌ها]] از طرف [[معصوم]]===
+<div class="readmoreButton">[[معنای نفس زکیه چیست؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
-*بنابراین اظهار نظر قطعی در رابطه با اینکه برخی از [[علائم]]، تحقق یافته کار صحیحی نیست. ممکن است کسی بگوید: در این صورت بیان [[علائم]] چه فایده‌ای دارد؟ زیرا ما [[نیاز]] به [[علائم]] داشتیم تا [[ظهور]] را بتوانیم تشخصیص دهیم در حالی که به وقایع خارجی به عنوان علامت نمی‌تواند تکیه کرد.
-* در پاسخ باید گفت: شباهت یک واقعه خارجی با یک علامت این احتمال را در ذهن ایجاد می‌کند که شاید این واقعه همان علامتی باشد که [[امام]] خبر داده است و لذا [[انسان]] به دنبال [[کسب آمادگی]] بیشتر برای [[ظهور]] خواهد بود. و از طرفی چون صرف احتمال است لذا اگر [[ظهور]] واقع نشد [[انسان]] دچار [[سرخوردگی]] نمی‌شود و روحیۀ خود را از دست نمی‌دهد. تطبیق بدون [[دلیل]]، باعث ایجاد [[امید]] کاذب در [[جامعه]] می‌شود و به دنبال اتفاق نیفتادن [[ظهور]] بعد از این تطبیق، [[یأس]] و [[ناامیدی]] جای آن را می‌گیرد و چه بسا انسان‌هایی که این تطبیق را [[باور]] کرده‌اند، نسبت به اصل [[ظهور]]، دلسرد و [[ناامید]] و نسبت به روایت‌های [[اهل بیت]]{{عم}} دچار [[شک]] و [[تردید]] شوند.
-<div class="readmoreButton">[[آیا تطبیق‌دادن نشانه‌های ظهور با افراد و حوادث جامعه صحیح است؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>