اهلاک در فقه سیاسی

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اهلاک است. "اهلاک" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

اهلاک در قرآن | اهلاک در حدیث | اهلاک در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اهلاک (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• اهلاک: نابود کردن، از "هلک و هلاک" به معنای شکستن و سقوط در مقابل "حیاة" و به معنای هلاکت، درگذشتن و نابود شدن.
• ﴿وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا﴾.
• هلاک در قرآن کریم با موضوعات و موارد مختلف، معانی متعددی را دلالت می‌کند؛ از جمله این موارد:

1. فقدان و از دست‌ دادن: ﴿هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ﴾؛
2. نابودی به استحاله و فساد: ﴿وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ﴾؛
3. مرگ: ﴿إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ﴾؛
4. فنا و باطل‌شدن ذاتی: ﴿كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ﴾.

• از سنت‌های قطعی الهی نابودی و هلاکت اقوام و تمدن‌هایی بوده که در مقابل دعوت انبیای الهی، سرکشی و طغیان و آیات الهی را تکذیب کردند و به مؤمنان ظلم و تجاوز روا داشتند. هلاکت این اقوام و تمدن‌ها نوعی عذاب الهی و مبدئی برای تحولات سیاسی و اجتماعی در بخشی از زمین بوده است: ﴿وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِدًا﴾.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: