عطاء بن ابی رباح: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[تابعی]]، فقیهِ [[مکّه]]، [[مفسّر]]، [[محدّث]]، معلّم و [[پارسا]]، در ایام [[خلافت عثمان]] به [[دنیا]] آمد و در [[جنگ]] [[حجاج بن یوسف ثقفی|حَجّاج]] با [[عبدالله بن زبیر]]، [[دست]] وی، [[قطع]] شد و سرانجام، [[بینایی]] خود را از دست داد<ref>تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۶ ش۳۹۳۳، تذکرة الحفّاظ: ج۱ ص۹۸.</ref>. وی به [[سال ۱۱۴ ق]] در ۸۸ سالگی درگذشت.<ref> التاریخ الکبیر: ج۶ ص۴۶۴ ش۲۹۹۹، تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۸۵ ش۳۹۳۳، الطبقات الکبری: ج۵ ص۴۷۰.</ref> | [[تابعی]]، فقیهِ [[مکّه]]، [[مفسّر]]، [[محدّث]]، معلّم و [[پارسا]]، در ایام [[خلافت عثمان]] به [[دنیا]] آمد و در [[جنگ]] [[حجاج بن یوسف ثقفی|حَجّاج]] با [[عبدالله بن زبیر]]، [[دست]] وی، [[قطع]] شد و سرانجام، [[بینایی]] خود را از دست داد<ref>تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۶ ش۳۹۳۳، تذکرة الحفّاظ: ج۱ ص۹۸.</ref>. وی به [[سال ۱۱۴ ق]] در ۸۸ سالگی درگذشت.<ref> التاریخ الکبیر: ج۶ ص۴۶۴ ش۲۹۹۹، تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۸۵ ش۳۹۳۳، الطبقات الکبری: ج۵ ص۴۷۰.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری شهری|محمدی ری شهری، محمد]]، [[شناخت‌نامه حدیث (کتاب)|شناخت‌نامه حدیث (کتاب)]]، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref> | ||
==[[مکانت]] [[حدیثی]]== | ==[[مکانت]] [[حدیثی]]== | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
برخی بر این باورند که اتّهام به خلط، از [[ناحیه]] [[اهل سنت]] درباره [[عطاء بن سائب]] گفته شده، نه عطاء بن ابی رباح.<ref> قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹. ظاهراً عطاء نمی‌تواند از [[اصحاب امام علی]]{{ع}} باشد؛ چون در زمان شهادت آن حضرت کمتر از سیزده سال داشته است.</ref> | برخی بر این باورند که اتّهام به خلط، از [[ناحیه]] [[اهل سنت]] درباره [[عطاء بن سائب]] گفته شده، نه عطاء بن ابی رباح.<ref> قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹. ظاهراً عطاء نمی‌تواند از [[اصحاب امام علی]]{{ع}} باشد؛ چون در زمان شهادت آن حضرت کمتر از سیزده سال داشته است.</ref> | ||
منابع [[اهل سنت]]، از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] کرده‌اند که فرمود: "مسائل [[حج]] را از عطاء فرا گیرید".<ref>البدایه و النهایة: ج۹ ص۳۰۶.</ref> شیخ طوسی، در کتاب الخلاف، ۸۴ [[فتوا]] را به وی منسوب کرده است <ref>موسوعة طبقات الفقهاء : ج۱ ص۴۶۰ ش۲۱۴.</ref> و فتوای اهل مکّه به وی و [[مجاهد]]، ختم میشود.<ref>تهذیب التهذیب: ج۴ ص۱۲۵.</ref> | منابع [[اهل سنت]]، از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] کرده‌اند که فرمود: "مسائل [[حج]] را از عطاء فرا گیرید".<ref>البدایه و النهایة: ج۹ ص۳۰۶.</ref> شیخ طوسی، در کتاب الخلاف، ۸۴ [[فتوا]] را به وی منسوب کرده است <ref>موسوعة طبقات الفقهاء : ج۱ ص۴۶۰ ش۲۱۴.</ref> و فتوای اهل مکّه به وی و [[مجاهد]]، ختم میشود.<ref>تهذیب التهذیب: ج۴ ص۱۲۵.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری شهری|محمدی ری شهری، محمد]]، [[شناخت‌نامه حدیث (کتاب)|شناخت‌نامه حدیث (کتاب)]]، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref> | ||
==[[احادیث]] و آثار== | ==[[احادیث]] و آثار== | ||
آمار دقیقی از احادیث و تألیفات وی گزارش نشده است، ولی [[روایات]] بسیاری در [[منابع حدیثی]] [[اهل سنت]] به او منسوب‌اند. | آمار دقیقی از احادیث و تألیفات وی گزارش نشده است، ولی [[روایات]] بسیاری در [[منابع حدیثی]] [[اهل سنت]] به او منسوب‌اند.<ref>[[محمد محمدی ری شهری|محمدی ری شهری، محمد]]، [[شناخت‌نامه حدیث (کتاب)|شناخت‌نامه حدیث (کتاب)]]، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۳۳
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
تابعی، فقیهِ مکّه، مفسّر، محدّث، معلّم و پارسا، در ایام خلافت عثمان به دنیا آمد و در جنگ حَجّاج با عبدالله بن زبیر، دست وی، قطع شد و سرانجام، بینایی خود را از دست داد[۱]. وی به سال ۱۱۴ ق در ۸۸ سالگی درگذشت.[۲].[۳]
مکانت حدیثی
وی دویست تن از صحابیان را ملاقات کرد. از پیامبر(ص) و ابوبکر، عمر، عثمان و فضل بن عباس، به صورت مرسل و از اُمّ سَلَمه، اُمّ هانی، ابو سعید خُدْری، عایشه، ابن عبّاس، عبدالله بن زبیر، عبدالله بن عمر و دیگران، روایت کرده است. جمعی از راویان، چون ابو حنیفه، اوزاعی، زُهری، قتاده، اَعمَش، سَلَمة بن کهیل از وی حدیث شنیده‌اند.[۴]
شیخ طوسی، عطاء بن ابی رباح را از اصحاب امیرمؤمنان علی(ع) به شمار آورده و او را "مخلّط" (یعنی: نقل حدیث او دچار خلط بوده) دانسته است[۵].[۶]
برخی بر این باورند که اتّهام به خلط، از ناحیه اهل سنت درباره عطاء بن سائب گفته شده، نه عطاء بن ابی رباح.[۷]
منابع اهل سنت، از امام باقر(ع) نقل کرده‌اند که فرمود: "مسائل حج را از عطاء فرا گیرید".[۸] شیخ طوسی، در کتاب الخلاف، ۸۴ فتوا را به وی منسوب کرده است [۹] و فتوای اهل مکّه به وی و مجاهد، ختم میشود.[۱۰].[۱۱]
احادیث و آثار
آمار دقیقی از احادیث و تألیفات وی گزارش نشده است، ولی روایات بسیاری در منابع حدیثی اهل سنت به او منسوب‌اند.[۱۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۶ ش۳۹۳۳، تذکرة الحفّاظ: ج۱ ص۹۸.
- ↑ التاریخ الکبیر: ج۶ ص۴۶۴ ش۲۹۹۹، تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۸۵ ش۳۹۳۳، الطبقات الکبری: ج۵ ص۴۷۰.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، شناخت‌نامه حدیث (کتاب)، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.
- ↑ تهذیب الکمال: ج۲۰ ص۷۰ -۷۵ ش۳۹۳۳.
- ↑ رجال طوسی، ص۵۱، ش۷۹.
- ↑ ر.ک: ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۹۹۶.
- ↑ قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹. ظاهراً عطاء نمی‌تواند از اصحاب امام علی(ع) باشد؛ چون در زمان شهادت آن حضرت کمتر از سیزده سال داشته است.
- ↑ البدایه و النهایة: ج۹ ص۳۰۶.
- ↑ موسوعة طبقات الفقهاء : ج۱ ص۴۶۰ ش۲۱۴.
- ↑ تهذیب التهذیب: ج۴ ص۱۲۵.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، شناخت‌نامه حدیث (کتاب)، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.
- ↑ محمدی ری شهری، محمد، شناخت‌نامه حدیث (کتاب)، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.