ابوخیثمه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۲: خط ۱۲:
==ابوخیثمه در [[شان نزول]]==
==ابوخیثمه در [[شان نزول]]==
#به نقل [[طبری]] ابوخیثمه یک صاع (سه کیلو) خرما [[صدقه]] داد و [[منافقان]] بر او [[عیب]] گرفتند؛ سپس این [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.</ref>
#به نقل [[طبری]] ابوخیثمه یک صاع (سه کیلو) خرما [[صدقه]] داد و [[منافقان]] بر او [[عیب]] گرفتند؛ سپس این [[آیه]] نازل شد: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.</ref>
#ابوخیثمه در جنگ تبوک، به رغم [[فرمان پیامبر]] برای شرکت در [[جنگ]]، به ماندن در [[مدینه]] متمایل بود که [[خداوند]] او را متوجّه [[حقّ]] و [[ثابت قدم]] کرد و به پیامبر ملحق شد و این آیه درباره‌اش فرود آمد: {{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref><ref>مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۱۱۹ و ۱۲۰؛ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۷۴.</ref>.
#ابوخیثمه در جنگ تبوک، به رغم [[فرمان پیامبر]] برای شرکت در [[جنگ]]، به ماندن در [[مدینه]] متمایل بود که [[خداوند]] او را متوجّه [[حقّ]] و [[ثابت قدم]] کرد و به پیامبر ملحق شد و این آیه درباره‌اش فرود آمد: {{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۱۱۹ و ۱۲۰؛ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۷۴.</ref>.<ref>[[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوخیثمه انصاری (مقاله)|مقاله «ابوخیثمه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>
<ref>[[فتاح آقازاده|آقازاده، فتاح]]، [[ابوخیثمه انصاری (مقاله)|مقاله «ابوخیثمه انصاری»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۳۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

زمان اسلام آوردن ابوخیثمه روشن نیست. برخی از حضور وی در بدر[۱] و برخی در اُحُد[۲] یاد کرده‌اند. در جنگ تبوک ابتدا سرپیچید؛ سپس پشیمان شد و به پیامبر(ص) پیوست. نقل است که حضرت از دیدن او خوشحال شد و برایش دُعا کرد.[۳] ابن‌هشام، اشعار او را در ماجرای حمله‌ مشرکان مکّه به زینب (دختر پیامبر) و در جنگ تبوک آورده است.[۴] برخی، ادامه زندگی او را تا زمان یزید بن معاویه گزارش کرده‌اند.[۵] از وی نسلی باقی نمانده است.[۶]

ابوخیثمه در شان نزول

  1. به نقل طبری ابوخیثمه یک صاع (سه کیلو) خرما صدقه داد و منافقان بر او عیب گرفتند؛ سپس این آیه نازل شد: ﴿الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ[۷]
  2. ابوخیثمه در جنگ تبوک، به رغم فرمان پیامبر برای شرکت در جنگ، به ماندن در مدینه متمایل بود که خداوند او را متوجّه حقّ و ثابت قدم کرد و به پیامبر ملحق شد و این آیه درباره‌اش فرود آمد: ﴿لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ[۸].[۹]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.
  2. الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  3. المغازی، ج ۳، ص ۹۹۸؛ سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۰ و ۵۲۱.
  4. سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۱ و ج ۲، ص ۶۵۵.
  5. الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  6. الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.
  7. «آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.
  8. «خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۱۱۹ و ۱۲۰؛ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۷۴.
  9. آقازاده، فتاح، مقاله «ابوخیثمه انصاری»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱.