شفا در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%...» ایجاد کرد)
 
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:


{{نبوت}}
{{نبوت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[شفا]]''' است. "'''[[شفا]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[شفا]]''' است. "'''[[شفا]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شفا در قرآن]] - [[شفا در علوم قرآنی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[شفا در قرآن]] - [[شفا در علوم قرآنی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۴۱


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث شفا است. "شفا" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

به آیه ﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا[۱] آیه شفاء می‌گویند.

شفا معمولاً مقابل بیماری‌ها، عیب‌ها و نقص‌ها است؛ بنابراین، نخستین کار قرآن در وجود انسان‌ها، همان پاک‌سازی از انواع بیماری‌های فکری و اخلاقی فرد و جامعه است.

قرآن برای کسانی نسخه شفابخش است که می‌خواهند با جهل، کبر، غرور، حسد، نفاق، عشق به دنیا و شهوت‌ها مبارزه کنند. و نیز قرآن برای برطرف‌ ساختن ضعف‌ها، زبونی‌ها، ترس‌های بی‌دلیل، اختلاف‌ها و پراکندگی‌ها است.

نامگذاری قرآن به شفا، سه وجه دارد:

  1. دلیل نبوت و صدق ادعای پیامبر (ص) است تا مردم از حیرت ضلالت، با او هدایت یابند؛ همچون بیمار که از مرض شفا یابد؛
  2. قرآن بیان است و ادلّه روشن که چون صاحب شک و شبهه در آن نظر کند، به علم رسد؛
  3. مردم به قرآن تبرّک می‌کنند و از آن شفا می‌خواهند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. «و از قرآن آنچه برای مؤمنان شفا و بخشایش است فرو می‌فرستیم و بر ستمکاران جز زیان نمی‌افزاید» سوره اسراء، آیه ۸۲.
  2. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۲، صفحه ۲۳۶؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۱۳، صفحه ۱۸۲؛ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، جلد۲۱، صفحه ۳۴.
  3. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۴۱۸.