زندقه در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[زندقه]]''' است. "'''زندقه'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[زندقه]]''' است. "'''زندقه'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[زندقه در حدیث]] - [[زندقه در فقه اسلامی]] - [[زندقه در تاریخ اسلامی]] - [[زندقه در معارف مهدویت]] - [[زندقه در سیره معصوم]] - [[زندقه در معارف و سیره امام صادق]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[زندقه در حدیث]] - [[زندقه در فقه اسلامی]] - [[زندقه در تاریخ اسلامی]] - [[زندقه در معارف مهدویت]] - [[زندقه در سیره معصوم]] - [[زندقه در معارف و سیره امام صادق]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۸

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث زندقه است. "زندقه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

زندیق، کافری را گویند که کفر خود را پنهان و به اسلام تظاهر می‌کند، و نیز به معنای کسی که به شریعتی معتقد نیست و قائل به قدیم بودن عالم می‏‌باشد، آمده است؛ چنان که به برخی اصناف کفّار - همچون: ثنویه - اطلاق شده است[۱].

از آن در باب حدود سخن گفته‏‌اند. مخاطب قرار دادن کسی با لفظی که در عرف یا به حسب وضع لغوی در قذف به کار نمی‌‏رود، لکن موجب اذیت و آزار مخاطب می‏‌گردد - مانند: زندیق - موجب ثبوت تعزیر بر گوینده است[۲].

در عدم پذیرش توبه و وجوب کشتن زندیق - به معنای نخست - اختلاف است[۳]. بر عدم پذیرش توبه و وجوب قتل وی ادعای اجماع شده است[۴]. برخی گفته‌‏اند: زندیق محکوم به حکم مرتد است. بنابراین، اگر مرد و مرتد فطری باشد، به قول مشهور، توبه‏‌‌اش پذیرفته نیست و کشته می‏‌شود، و اگر مرتد ملّی باشد، پس از استتابه و خودداری از توبه به قتل می‏‌رسد؛ اما اگر زن باشد در هر دو صورت - فطری و ملّی - کشته نمی‏‌شود[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تحریر الأحکام، ج۵، ص:۵۶؛ کشف اللثام، ج۱۰، ص:۵۲۲ ـ ۵۲۳؛ مجمع البحرین، واژه «زندق».
  2. کشف اللثام، ج۱۰، ص:۵۲۰ ـ ۵۲۲.
  3. المبسوط، ج۷، ص:۲۸۲؛ قواعد الأحکام، ج۳، ص:۵۷۶.
  4. الخلاف، ج۵، ص:۳۵۲ ـ ۳۵۳؛ کتاب السرائر، ج۲، ص:۷۰۷.
  5. الجامع للشرائع، ص:۵۶۸.
  6. ر. ک. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴، صفحه ۳۰۳-۳۰۴.