سالم بن عمرو در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي اَلْمَدَنِيَّةِ اَلْكَلْبِيِّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.</ref>؛ | {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي اَلْمَدَنِيَّةِ اَلْكَلْبِيِّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.</ref>؛ | ||
[[سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه]] [[غلام]] [[بنی مَدَنِیَّه کلبی]] است. او از اهالی [[کوفه]] و شیعه‌ای [[شجاع]] بود. هنگام ورود [[حضرت]] مسلم{{ع}} به کوفه با ایشان [[بیعت]] کرد و در [[قیام]] آن حضرت بر [[ضد]] [[ابن زیاد]] شرکت جست؛ پس از [[شهادت]] مسلم، او و جمعی دیگر از [[شیعیان کوفه]] توسط [[کثیر بن شهاب]] دستگیر شدند؛ ولی [[سالم بن عمرو]] از [[زندان]] فرار کرد و در میان [[قبیله]] خود مخفی شد. | |||
هنگامی که خبر ورود [[امام حسین]]{{ع}} به [[کربلا]] را شنید، با جمعی از افراد قبیله‌اش به یاری [[امام حسین]]{{ع}} و یارانش شتافت و در [[سرزمین]] کربلا به [[کاروان حسینی]] پیوست و همچنان در [[خدمت]] [[امام]]{{ع}} بود تا آنکه در [[روز عاشورا]] به شهادت رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۵؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۶۱۲؛ ابصارالعین، ص۱۵۹؛ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ تنها نام او را در زمره شهدا آورده است.</ref>. | هنگامی که خبر ورود [[امام حسین]]{{ع}} به [[کربلا]] را شنید، با جمعی از افراد قبیله‌اش به یاری [[امام حسین]]{{ع}} و یارانش شتافت و در [[سرزمین]] کربلا به [[کاروان حسینی]] پیوست و همچنان در [[خدمت]] [[امام]]{{ع}} بود تا آنکه در [[روز عاشورا]] به شهادت رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۵؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۶۱۲؛ ابصارالعین، ص۱۵۹؛ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ تنها نام او را در زمره شهدا آورده است.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۹
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث سالم بن عمرو است. "سالم بن عمرو" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
«اَلسَّلاَمُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي اَلْمَدَنِيَّةِ اَلْكَلْبِيِّ»[۱]؛
سالم بن عمرو بن عبدالله بن ثابت بن نعمان بن أمیة بن امرئ القیس بن ثعلبه غلام بنی مَدَنِیَّه کلبی است. او از اهالی کوفه و شیعه‌ای شجاع بود. هنگام ورود حضرت مسلم(ع) به کوفه با ایشان بیعت کرد و در قیام آن حضرت بر ضد ابن زیاد شرکت جست؛ پس از شهادت مسلم، او و جمعی دیگر از شیعیان کوفه توسط کثیر بن شهاب دستگیر شدند؛ ولی سالم بن عمرو از زندان فرار کرد و در میان قبیله خود مخفی شد.
هنگامی که خبر ورود امام حسین(ع) به کربلا را شنید، با جمعی از افراد قبیله‌اش به یاری امام حسین(ع) و یارانش شتافت و در سرزمین کربلا به کاروان حسینی پیوست و همچنان در خدمت امام(ع) بود تا آنکه در روز عاشورا به شهادت رسید[۲].
سماوی، وی را از شهیدان حمله نخست دانسته است[۳].
در فضیلت او همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام فرستاده است.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۵؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۶۱۲؛ ابصارالعین، ص۱۵۹؛ و در اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۱ تنها نام او را در زمره شهدا آورده است.
- ↑ ابصارالعین، ص۱۶۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۴۷.