شرذمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n))
خط ۱۸: خط ۱۸:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:شرذمه]]
[[رده:شرذمه]]

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۲

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شرذمه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

عده کمی از مردم[۱]، جماعتی گُسسته و منقطع[۲] و گروهک[۳].

﴿إِنَّ هَؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ[۴].

کلمه "شرذمه" تنها یک بار در قرآن کریم استعمال شده است. این اصطلاح را فرعونیان به حضرت موسی(ع) و یاران او اطلاق کردند و مراد آنها، طایفه‌ای جدا شده و منشعب از بنی‌اسرائیل است که با سایران دچار اختلاف و تفرقه شده‌اند. این اصطلاح دلالتی بر کم‌بودن جمع آنها ندارد و در این آیه شریفه ﴿قَلِيلُونَ این معنا را می‌رساند[۵].

به نظر می‌رسد، "شرذمه" به معنای "انشعاب گروهی" و جدا شدن عده‌ای از گروه اصلی در اثر اختلاف در مواضع یا اعتقاد یا عملکرد است. اطلاق چنین اصطلاحی بر گروهی از مردم، برای تحقیر و خوار شمردن آنان است.[۶]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۳۰۲.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۰.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۶.
  4. «(آنان گفتند) بی‌گمان اینان گروهی اندکند،» سوره شعراء، آیه ۵۴.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۳۴.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۶۳-۳۶۴.