حضرت مریم (علیها السلام): تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | * [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] |
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۳۲
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
حضرت مریم در قرآن - حضرت مریم در حدیث - حضرت مریم در نهج البلاغه - حضرت مریم در تاریخ اسلامی - حضرت مریم در معارف مهدویت
مقدمه
- حضرت مریم، مادر حضرت عیسی، دختر عمران، از نوادههای حضرت سلیمان بود. مادرش حنه نام داشت. مریم مقدس از کودکی در معبد بیت المقدس به خدمتگزاری و عبادت مشغول بود و تحت سرپرستی شوهر خالهاش زکریای پیامبر به سر میبرد.
- مریم، پاک و اهل عبادت بود. وقتی بزرگ شد، بی آنکه ازدواج کرده باشد، در محراب عبادتش بود که توسط جبرئیل، از روح الهی در او دمیده شد و باردار گشت و پس از مدتی عیسی(ع) را به دنیا آورد. مریم یکی از چهار زن برگزیده عالم خلقت است و یکی از چهار بانویی است که هنگام تولد حضرت زهرا از حضرت خدیجه، به کمک خدیجه آمدند.
- حضرت مریم مورد احترام مسلمانان و مسیحیان است. قرآن کریم، در آیات متعدد، مریم دختر عمران را ستوده و از او به پاکی و ایمان و عبادت و قداست یاد کرده است[۱].
- مریم نام نوزدهمین سوره از قرآن کریم است که در آیات آن به گوشههایی از زندگانی او اشاره شده است[۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ از جمله: آل عمران ۴۵، ۴۲، ۳۷؛ مریم ۱۸ تا ۳۲؛ مؤمنون ۵۰ و تحریم ۱۲.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۰۷.