رفاهزدگی و تجملگرایی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
مترفین در هر [[جامعه]] طبقهای از رفاهزدگانی هستند که [[مال]] بسیاری برای آنان فراهم آمده و بهتدریج بر اثر [[راحتی]] و [[رفاه]] به [[فسق]] و [[گناه]] روی میآورند و [[حدود الهی]] را میشکنند و زمانی که کسی مقابل آنان بایستد، [[سرکشی]] و [[عصیان]] میکنند و [[فساد]] و [[فحشا]] را در جامعه گسترش میدهند تا جامعه آماده نابودی و اضمحلال گردد: {{متن قرآن|فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا}}<ref>« پس (آن شهر) سزاوار عذاب میگردد، آنگاه یکسره نابودش میگردانیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.</ref>.<ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۲۱۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۸-۴۵۹.</ref> | مترفین در هر [[جامعه]] طبقهای از رفاهزدگانی هستند که [[مال]] بسیاری برای آنان فراهم آمده و بهتدریج بر اثر [[راحتی]] و [[رفاه]] به [[فسق]] و [[گناه]] روی میآورند و [[حدود الهی]] را میشکنند و زمانی که کسی مقابل آنان بایستد، [[سرکشی]] و [[عصیان]] میکنند و [[فساد]] و [[فحشا]] را در جامعه گسترش میدهند تا جامعه آماده نابودی و اضمحلال گردد: {{متن قرآن|فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا}}<ref>« پس (آن شهر) سزاوار عذاب میگردد، آنگاه یکسره نابودش میگردانیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.</ref>.<ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۲۱۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۸-۴۵۹.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] |
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۵
مقدمه
«مترف» در لغت به معنای نازپرورده، رفاهزده[۱]، متنعِّم و عیشزده[۲] است. اصل آن "ترف" به معنای نعمت و ترّفه (توسع در نعمت)[۳].
﴿وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا﴾[۴].
مترف کسی است که نعمت و فراخی عیش او را سرمست کرده باشد؛ همچنین به فرد متنعم غرق در لذات و شهوات مترف گویند[۵].
مترفین به واسطه کثرت نعمت میپندارند که کرامتی دارند که مورد لطف و توجه خداوند قرار گرفتهاند [۶].
مترفین در هر جامعه طبقهای از رفاهزدگانی هستند که مال بسیاری برای آنان فراهم آمده و بهتدریج بر اثر راحتی و رفاه به فسق و گناه روی میآورند و حدود الهی را میشکنند و زمانی که کسی مقابل آنان بایستد، سرکشی و عصیان میکنند و فساد و فحشا را در جامعه گسترش میدهند تا جامعه آماده نابودی و اضمحلال گردد: ﴿فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا﴾[۷].[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۸۰۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۲۱۹.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۹۹.
- ↑ «و چون بر آن شویم که (مردم) شهری را نابود گردانیم به کامروایان آن فرمان میدهیم و در آن نافرمانی میورزند » سوره اسراء، آیه ۱۶.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۳۴۶.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۸۳.
- ↑ « پس (آن شهر) سزاوار عذاب میگردد، آنگاه یکسره نابودش میگردانیم» سوره اسراء، آیه ۱۶.
- ↑ سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۴، ص۲۲۱۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۸-۴۵۹.