امت در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:امت]] | [[رده:امت]] | ||
[[رده:مدخل]] | [[رده:مدخل]] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۰۸
عامل سامان گرفتن یا نابه سامانی امّت
در کتاب الخصال به نقل از فاطمه دختر امام حسین، از پدرش امام حسین آمده است که: پیامبر خدا(ص) فرمود: «سامان یافتن نخستین نسل این امّت، با زهد و یقین است و هلاکت آخر آن، با بخل و آرزو»[۱].[۲]
عامل خواری امّت
در کتاب الإرشاد از امام حسین(ع) نقل است: به خدا سوگند، مرا رها نمی‌کنند تا این مُشتی خون (این قلب) را از درونم بیرون بکشند و چون چنین کنند، خداوند، کسی را بر ایشان مسلّط می‌کند که چنان خوارشان سازد که خوارترینِ امّت‌ها شوند[۳].[۴]
پراکندگی امّت، پس از پیامبر
در کتاب الخصال (کتاب)|الخصال به سندش، از امام حسین(ع) نقل شده است که: شنیدم که پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: «امّت موسی(ع) پس از او، هفتاد و یک فرقه شدند که یکی اهل نجات است و هفتاد فرقه، در آتش‌اند و امّت عیسی(ع) پس از او، هفتاد و دو فرقه شدند که یکی، اهل نجات است و هفتاد و یک فرقه، در آتش‌اند و امّت من، پس از من، هفتاد و سه فرقه می‌شوند. یک فرقه، اهل نجات است و هفتاد و دو فرقه، در آتش‌اند»[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): إِنَّ صَلَاحَ أَوَّلِ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِالزُّهْدِ وَ الْيَقِينِ وَ هَلَاكَ آخِرِهَا بِالشُّحِّ وَ الْأَمَلِ» (الخصال، ص۷۹، ح۱۲۸؛ الأمالی، صدوق، ص۲۹۷، ح۳۳۳).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
- ↑ «وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ» (الإرشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
- ↑ «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) يَقُولُ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِيسَى(ع) بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ بَعْدِي عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ» (الخصال، ص۵۸۵، ح۱۱).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.