استهزاء در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان مدخل‌های وابسته}} +{{پایان مدخل وابسته}})) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
{{مدخل‌های وابسته}} | {{مدخل‌های وابسته}} | ||
* [[ارتداد]] | * [[ارتداد]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۶
مقدمه
حکم استهزاء به حسب موارد مختلف است.
استهزای مسلمان به خداوند، رسول خدا(ص) و مقام رسالت، موجب ارتداد است. [۱]
استهزای ائمّه(ع) اگر به استهزای خداوند یا پیامبر و یا رسالت برگردد، حکم پیشین را دارد. استهزای توأم با دشنام به آن بزرگواران موجب ثبوت حدّ قتل است؛ [۲] لکن در اینکه صرف استهزاء از سوی کسی که معتقد به مذهب بوده، موجب ارتداد می‌شود یا نه، اختلاف است. [۳]
استهزاء دین و آنچه که نزد مسلمانان ضروری دین به شمار میرود، موجب ارتداد است. [۴] مسخره کردن مؤمن، حرام، [۵] بلکه از گناهان کبیره شمرده شده است. [۶]
قصد جدّی در همه عقود و ایقاعات معتبر است. از این رو، عقد یا ایقاعی که از روی تمسخر واقع شود نافذ نیست. [۷] همچنین اگر کافر به استهزاء شهادتین بگوید، حکم به اسلام او نمیشود[۸] و نیز اگر کسی از روی تمسخر سلام کند، جواب سلام او واجب نیست[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ المبسوط، ج۱، ص:۲۳۳؛ کتاب السرائر، ج۲، ص:۳۳۹؛ جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۳۳۲
- ↑ جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۴۳۵
- ↑ جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۶۰۲
- ↑ جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۶۰۰ ـ ۶۰۱
- ↑ جواهر الکلام، ج۳۴، ص:۵۹
- ↑ جواهر الکلام، ج۱۳، ص:۳۱۴
- ↑ مهذب الاحکام، ج۱۶، ص:۲۷۸
- ↑ الحدائق الناضرة، ج۷، ص:۳۳۴.
- ↑ العروة الوثقی، ج۱، ص:۷۱۶.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۴۹۳.