حظ در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - 'سرمایه داری' به 'سرمایه‌داری') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*'''[[حظّ]] مادی:''' {{متن قرآن|لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ}}<ref>«بهره پسر برابر با بهره دو دختر است » سوره نساء، آیه ۱۱.</ref>. | *'''[[حظّ]] مادی:''' {{متن قرآن|لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ}}<ref>«بهره پسر برابر با بهره دو دختر است » سوره نساء، آیه ۱۱.</ref>. | ||
*'''حَظّ [[معنوی]]:''' {{متن قرآن|وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ}}<ref>«و این را جز به آنان که می‌شکیبند، و جز به آنان که بهره‌ای سترگ دارند فرانیاموزند» سوره فصلت، آیه ۳۵.</ref>. | *'''حَظّ [[معنوی]]:''' {{متن قرآن|وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ}}<ref>«و این را جز به آنان که می‌شکیبند، و جز به آنان که بهره‌ای سترگ دارند فرانیاموزند» سوره فصلت، آیه ۳۵.</ref>. | ||
*[[حظّ]] مادی به معنای سود و نفع شخصی، مبنای اندیشه‌های [[اندیشمندان]] [[اقتصاد]] کلاسیک [[ | *[[حظّ]] مادی به معنای سود و نفع شخصی، مبنای اندیشه‌های [[اندیشمندان]] [[اقتصاد]] کلاسیک [[سرمایه‌داری]] است که به موجب آن، [[انسان]] همواره در پی [[مصلحت]] و سود خویشتن است و در این [[راه]] آگاهانه عمل می‌کند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۸۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۳۳-۲۳۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۳
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حصر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- نصیب و بهره، غنا[۱]، نصیب و قسمت فردی[۲].
يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ
[۳].- حظّ به معنای قسمت و نصیب و سهم فرد از چیزی و به اعتبار متعلق آن، هم مادی و هم معنوی است؛
- حظّ مادی: لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ[۴].
- حَظّ معنوی: وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ[۵].
- حظّ مادی به معنای سود و نفع شخصی، مبنای اندیشه‌های اندیشمندان اقتصاد کلاسیک سرمایه‌داری است که به موجب آن، انسان همواره در پی مصلحت و سود خویشتن است و در این راه آگاهانه عمل می‌کند[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۴۸.
- ↑ « ای کاش ما نیز همانند آنچه به قارون داده شده است می‌داشتیم، بی‌گمان او را بهره‌ای سترگ است» سوره قصص، آیه ۷۹.
- ↑ «بهره پسر برابر با بهره دو دختر است » سوره نساء، آیه ۱۱.
- ↑ «و این را جز به آنان که می‌شکیبند، و جز به آنان که بهره‌ای سترگ دارند فرانیاموزند» سوره فصلت، آیه ۳۵.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۳۸۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۳۳-۲۳۴.