دأب در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[دأب]]''' است. "'''[[دأب]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دأب در قرآن]] - [[دأب در حدیث]] - [[دأب در فقه سیاسی]] </div>
| موضوع مرتبط = دأب
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دأب (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| عنوان مدخل = [[دأب]]
| مداخل مرتبط = [[دأب در قرآن]] - [[دأب در حدیث]] - [[دأب در فقه سیاسی]]  
| پرسش مرتبط  = دأب (پرسش)
}}


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۳

مقدمه

عادت و حالت مستمر[۱]، شأن[۲]، شیوه[۳].

﴿كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ[۴]

دأب در اصطلاح به روش و منش، عرف و عادت حاکم بر یک فرد، گروه یا جامعه که استمرار و تداوم داشته باشد، اطلاق شده است[۵]؛ لذا دأب گوشه‌ای از فرهنگ هر قوم و جامعه‌ای را تشکیل می‌دهد.

دأب ممکن است حق یا باطل باشد. در قرآن کریم از دأب آل فرعون در قالب تکذیب آیات الهی به عنوان شیوه‌ای جاری و مستمر سخن به میان آمده و مذمت شده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۸۵.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۲۱.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۲.
  4. «(روش اینان) چون روش فرعونیان و کسان پیش از ایشان است که به آیات خداوند کفر ورزیدند و خداوند آنان را برای گناهانشان فرو گرفت و خداوند توانمندی سخت‌کیفر است» سوره انفال، آیه ۵۲.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۷۰.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۷۲.