رکض: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رکض در قرآن]] - [[رکض در حدیث]] - [[رکض در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = رکض (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۵
مقدمه
پا به فرار گذاشتن، گریختن، پای به زمین کوبیدن (در سختی و بلا)[۱]. اصل آن به معنای حرکت به جلو، تحریک[۲]، ضربه پا برای استخلاص[۳].
﴿فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَرْكُضُونَ﴾[۴].
دشمنان رسالت و مخالفان آیات الهی زمانی که یقین به نزول بلای الهی پیدا میکردند، صحنه را خالی میکردند و تلاش داشتند خود را از مهلکه عذاب الهی خارج کنند. قرآن کریم واژه "رکض" را بر این حالت و حرکت مشرکان و کفار اطلاق نموده است. فرار از گذشتۀ نامطلوب و ناهنجار، راه گریزی از عذاب الهی نیست؛ زیرا سنت الهی قابل تغییر و بازگشت نیست[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۵۸.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۳۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۱۶.
- ↑ «و همین که عذاب ما را در (می) یافتند ناگاه از آن میگریختند» سوره انبیاء، آیه ۱۲.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۷، ص۲۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۱۵.