سعد بن عباده انصاری: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سعد بن عباده انصاری در قرآن]] - [[سعد بن عباده انصاری در تاریخ اسلامی]] </div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سعد بن عباده انصاری در قرآن]] - [[سعد بن عباده انصاری در تاریخ اسلامی]] </div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۲
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
ابوثابت یا ابوقیس، سعد بن عبادة بن دُلَیم، از بنوساعده از طایفههای خزرج بود.[۱]. پدر و نیاکان او از اشراف قبیله خزرج بودند و در یثرب به بخشش و مهماننوازی شناخته میشدند.[۲] درباره عَمْره دختر مسعود بن قیس، مادر سعد همین قدر اطلاعات در اختیار است که در زمان هجرت پیامبر زنده بوده و در شمار صحابه شناخته شده است و در سال پنجم هجرت وفات کرده است.[۳] سعد که از سواد خواندن و نوشتن، شنا و مهارت در تیراندازی برخوردار بود، از معدود کسانی بود که از وی با لقب «کامل» یاد میکردند.[۴] او امنیت کاروان تجاری برخی سرمایهداران قریش را که از مدینه میگذشت، بر عهده داشت.[۵] سعد در غیبت عبدالله بن اُبی در نبرد مزاحم، از نبردهای اوس با خزرج، فرماندهی خزرج را بر عهده گرفت[۶].[۷]
پذیرش اسلام و حمایت مالی از پیامبر
حضور سعد در غزوهها و سرایا
سعد پس از رسول خدا
مرگ سعد
فرزندان سعد
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نسب معد، ج۱، ص۴۱۱؛ اسد الغابه، ج۲، ص۲۰۴.
- ↑ نسب معد، ج۱، ص۴۱۱؛ الاستیعاب، ج۲، ص۵۹۵.
- ↑ الاصابه، ج۳، ص۵۵.
- ↑ فتوح البلدان، ص۴۵۵.
- ↑ السیرة النبویه، ج۱، ص۴۵۰.
- ↑ الاغانی، ج۱۷، ص۱۱۳.
- ↑ داداشنژاد، اسماعیلی، مقاله «سعد بن عباده انصاری»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۵.