فاطمیان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ق]]. / ' به 'ق]]/') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فاطمیان در تاریخ اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فاطمیان در کلام اسلامی]] - [[فاطمیان در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
==ایجاد حکومت فاطمیان== | ==ایجاد حکومت فاطمیان== | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
ایجاد حکومت فاطمیان
ابن حوشب، داعی اسماعیلیان در یمن، بعد از مرگ دو تن از داعیان اسماعیلی در مغرب به نام‌های حُلوانی و ابوسفیان، در سال ۲۸۸ ق/۹۰۱م. ابوعبدالله شیعی را برای نشر دعوت به آن سرزمین فرستاد. ابوعبدالله جماعتی از حُجاج کتامه[۱] را جذب کرده، با آنان به سرزمین مغرب رفت، دعوتش را میان مردم گسترش داد، پیروانی گرد او فراهم آمدند و بدین گونه کارش بالا گرفت تا این که در سال ۲۹۶ ق./ ۹۰۹ م. بر قَیروان مسلط شد و حکومت اغالبه را برانداخت. او سپس درپی عبیدالله مهدی در سَلَمِیّه فرستاد و او را برای به دست گرفتن کارها به افریقیه فرا خواند. عبیدالله دعوت او را اجابت و سلمیه را به سوی مغرب ترک کرد، در سال ۲۹۷ ق./ ۹۱۰م. به آنجا رسید، به عنوان خلیفه با وی بیعت شد و مهدی امیرالمؤمنین لقب گرفت. او بنیانی را نهاد که حکومت فاطمی بر آن استوار شد[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ کنامه از قبایل بربر در افریقا است.
- ↑ در خصوص نسب خلفای فاطمی، ر.ک: عنان، محمد عبدالله: الحاکم بامرالله و اسرار الدعوة الفاطمیه، ص۴۷-۷۵. اما در خصوص ایجاد حکومت فاطمیان، ر.ک: حسن ابراهیم حسن، تاریخ الدولة الفاطمیه، ص۱-۵۰.
- ↑ طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، ص ۲۱۰.