الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>''' [[چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)| چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>''' [[چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)| چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟]]'''</big></div>
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود:">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3 caption="پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود:">
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
پرونده:152015.jpg|''[[سید یحیی فاضل همدانی|فاضل همدانی]]''|link=سید یحیی فاضل همدانی
پرونده:11434.jpg|''[[محمد صابر جعفری|جعفری]]''|link=محمد صابر جعفری
پرونده:11434.jpg|''[[محمد صابر جعفری|جعفری]]''|link=محمد صابر جعفری
پرونده:858395.jpg||''[[یحیی صالح‌نیا|صالح‌نیا]]''|link=یحیی صالح‌نیا
پرونده:858395.jpg||''[[یحیی صالح‌نیا|صالح‌نیا]]''|link=یحیی صالح‌نیا
پرونده:137949.jpg||75px|''[[سید محمد میرتبار|میرتبار]]''|link=سید محمد میرتبار
پرونده:137949.jpg||75px|''[[سید محمد میرتبار|میرتبار]]''|link=سید محمد میرتبار
پرونده:13681275.jpg|''[[غلام رسول محسنی ارزگانی|محسنی]]''|link=غلام رسول محسنی ارزگانی
پرونده:13681170.jpg|''[[بهروز محمدی منفرد|محمدی منفرد]]''|link=بهروز محمدی منفرد
پرونده:137982.jpeg|''[[محمد علی کریمی|کریمی]]''|link=محمد علی کریمی
پرونده:137982.jpeg|''[[محمد علی کریمی|کریمی]]''|link=محمد علی کریمی
{{پایان}}
{{پایان}}
</gallery>
</gallery>


مسئلۀ [[مهدی موعود]] و [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] او، از امور قطعی و انکارناپذیر است. از ابتدای قرن اول هجری، سوءاستفاده از این نام آغاز شد و در هر عصری عده‌ای به [[دروغ]]، [[ادعای مهدویت]] کردند یا دیگران چنین نسبتی به آنان داده و بدین وسیله فرقه‌هایی ایجاد کرده‌اند.
تعجیل در مباحث مرتبط با [[امام مهدی]]{{ع}} به معنای [[عجله]] کردن و خواستن چیزی، قبل از رسیدن وقت و شرایط آن است؛  بدین رو معنای تعجیل در امر [[فرج]] عبارت است از اینکه بخواهیم [[امام مهدی]] در موعدی غیر از آنچه که [[خدا]] مقرر داشته [[ظهور]] کند. در حالی‌که برپایه [[اندیشه مهدویت]]، [[انسان منتظر]] برای تعجیل [[امر]] [[فرج]] [[دعا]] می‌کند اما هرگز [[عجله]] نمی‌کند. [[امام جواد]]{{ع}} در مذمت تعجیل کنندگان [[ظهور امام عصر]]{{ع}} اینچنین فرمودند: «در دوران غیبت، [[عجله]] کنندگان در امر [[ظهور]] هلاک می‌شوند».  
ادعاهای افرادِ مدعی [[مهدویت]] به صورت‌های متفاوتی ارائه شده است:
# '''[[مهدویت]]:''' بعضی از این [[دروغگویان]] مدعی [[مهدویت]] شده‌ و خود را «[[مهدی]]» می‌دانستند و به‌دنبال آن، فرقه‌ای [[انحرافی]] را بنیان نهاده‌‌اند که بسیاری از آنها با پشتیبانی [[استعمار]] به وجود آمده است. این‌گونه ادعاها، اندیشه‌ و [[اعتقاد]] [[مردم]] را به [[مهدی]] و مهدی‌باوری متزلزل نموده، وسیلۀ [[تفرقه]] و پراکندگی می‌گردند. بعضی به انگیزه [[ریاست‌طلبی]] و مقام شکل گرفته و بعضی دیگر به [[طمع]] منافع [[مالی]] [[شیعه]] به وجود آمده و گروهی دیگر به تحریک استعمارگران و دسیسه‌های [[سیاسی]] امکان وجود یافته‌اند. وضعیت سخت [[اقتصادی]] و [[سیاسی]] زمینۀ پذیرش هرگونه ادعای [[نجات]] که با کمترین [[آینده‌نگری]] و [[عقلانیت]] ارائه شود را به وجود می‌آورد. کوته [[فکری]] و عدم [[بصیرت]] کافی به [[دین]] و آموزه‌های مأثور از [[معصومان]]{{ع}} عامل مهمی در به ثمر رسیدن این تحرکات محسوب می‌شود که اگر با [[سکوت]] اندیشه‌ورزان و علمای آگاه به زمان توأم گردد، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به [[اندیشه]] [[انتظار]] وارد می‌سازد.
# '''[[نیابت خاصه]]، [[وکالت]]، [[بابیت]]:''' افرادی به [[دروغ]] ادعا کرده‌اند که با آن حضرت ارتباط خاص دارند یا از سوی آن بزرگوار به [مقام [[نیابت خاص]] رسیده‌اند که هر موقع بخواهند می‌توانند [[امام]] را ببینند، [[مشکلات]] به واسطۀ آنان حل می‌شود، آنها واسطه و باب میان [[مردم]] و [[امام]] هستند، پیامی را از [[امام]] آورده‌اند یا پیامی را برای [[امام]] می‌برند. این ادعا در حالی است که [[امام مهدی]]{{ع}} در آخرین نامۀ خود به [[نایب چهارم]]، تصریح کردند: «تو تا شش روز دیگر از [[دنیا خواهی]] رفت. کارهایت را سامان ده و درباره [[جانشینی]] از خود، به هیچ کس [[وصیت]] نکن که [[غیبت]] کامل فرارسیده است... و در [[آینده]] بعضی از [[شیعیان]] من [[ادعای مشاهده]] (و ارتباط با من) می‌کنند. [[آگاه]] باشید که هر کس قبل از [[خروج سفیانی]] و صیحۀ (آسمانی) [[ادعای مشاهده]] داشته باشد، [[دروغگو]] است».
# '''[[نیابت عامه]]:''' در این نوع از [[نیابت]]، عده‌ای خود را به جای علمای ربانی، مراجع عظام تقلید و [[فقها]] و... معرفی می‌کنند.


برخی پیامدهای چنین ادعاهایی عبارت‌اند از: [[گمراهی]] [[مردم]]؛ دوری از مسیر [[اهل بیت]]{{ع}}؛ به [[بازی]] گرفته شدن [[دین]]؛ [[اختلافات]] [[دینی]]، در اثر متابعت از فرقه‌های انحرافی؛ پراکندگی افراد و عدم [[وحدت]] در سایه [[رهبری]] واحد؛ شکست‌پذیر بودن در مقابل [[دشمن]].
پیامدهای [[تعجیل در ظهور]] عبارت‌اند از:
#'''پیامدهای ناگوار معنوی نسبت به تعجیل [[ظهور]]''': [[اعتراض]] و عدم [[رضایت]] به [[مصلحت]] [[الهی]]؛ تردید‌ دربارۀ [[روایات]] [[اهل‌بیت]] در مورد [[ظهور]]؛ [[تمایل]] پیدا کردن به [[مدعیان دروغین مهدویت]]؛ [[استهزا]] و [[تمسخر]] [[آیات]] و [[روایات]] نسبت به مسئله [[ظهور]]؛ عدم [[صبر]] در [[سختی‌ها]] و ... .
#'''پیامدهای ناگوار [[عقلی]] نسبت به [[تعجیل]] [[ظهور]]''': [[عجله]] سبب ایجاد روحیۀ [[یأس]] و [[نومیدی]] در انسانِ [[منتظر]] می‌شود، چراکه وقتی [[منتظر]] [[عجول]] به آرزویش یعنی [[ظهور امام]] نرسید در نفسش حالت گله‌مندی و [[شکایت]] ایجاد می‌‌شود و این مسئله به قدری حاد می‌‌شود که [[منتظر]] نه تنها از صف [[منتظران]] خارج می‌‌شود بلکه دیگران را نیز نسبت به امر [[ظهور]] [[سست]] و بی [[اراده]] می‌‌کند و اگر این [[شتاب زدگی]] درمان نشود می‌‌تواند به [[انکار وجود امام]] هم منجر شود.


خاستگاهِ ادعاهای اینچنینی موارد متفاوتی است که هر کدام سزاوار بررسی و تدقیق‌های بیشتری است، اما به‌طور اجمال موارد زیر را می‌توان به‌عنوان خاستگاه و منشأ پیدایش چنین ادعاهایی دانست: [[مشکلات]] [[روحی]] و روانی؛ عقده خودکم‌بینی؛ [[هوی و هوس]] و خواسته‌های [[دنیوی]] و جاه و مقام؛ [[جهل]] و ناآگاهی؛ [[سکوت]] اندیشمندان و [[عالمان]] یا به موقع و مناسب تصمیم نگرفتن.
راه‌های [[مبارزه]] با صفت منفی [[تعجیل در ظهور]] عبارت‌اند از:
#[[تسلیم]] بودن [[منتظر]] به [[اراده]] و [[حکمت الهی]]: [[تسلیم]] بودن [[منتظر]] نقش بسیار موثری برای درمان این صفت دارد چراکه سبب [[آرامش]] [[فرد]] شده و اسباب نجاتش را مهیا می‌‌کند. اما حاصل شدن چنین صفتی ([[تسلیم]] بودن) هم به وسیلۀ [[ایمان به غیب]] حاصل می‌‌شود؛ در واقع [[شتاب‌زدگی]] حاصل عدم [[درک]] [[جایگاه]] [[مصلحت]] و [[حکمت الهی]] نسبت به تحقق خیر [[الهی]] و عدم [[تسلیم]] نسبت به [[ارادۀ خداوند]] است که به دخالت در [[تقدیر الهی]] در مورد [[زمان ظهور]] می‌انجامد.
#بررسی آثار منفی [[عجله]] و آثار مثبت [[صبر]]: [[فرد]] [[منتظر]] با بررسی کردن تبعات منفی [[عجله]] و همچنین بررسی [[آثار صبر]]، در موضوع [[ظهور]] می‌‌تواند با این [[وصف]] یعنی [[تعجیل]] [[ظهور]] [[مبارزه]] کند. [[عجله]] موجب [[پشیمانی]] می‌‌شود: [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: «پیش از رسیدن این امر، شتاب مکنید که پشیمان می‌شوید» و از تبعات مثبت [[صبر]] می‌‌توان به [[فضیلت]] [[صبر]] اشاره کرد، [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «کسی که در [[راه]] [[انتظار]] و در مسیر آن بمیرد، مانند کسی است که در [[خیمه]] [[امام]] [[منتظر]] بوده باشد».
#[[روشنگری]] [[اندیشمندان مسلمان]]: [[روشنگری]] [[علمای دینی]] نسبت به [[عاقبت]] [[صبر]] کردن [[منتظران]] و همچنین ایجاد [[معرفت]] و [[شناخت]] به [[امام]] [[راه]] بسیار موثری برای ایجاد [[صبر]] در [[جان]] [[منتظران]] است.


<div class="readmoreButton">[[ چرا مدعیان دروغین مهدویت و نیابت خاصه و عامه را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>
بنابراین [[فرد]] [[منتظر]] از [[خدا]] نمی‌خواهد امر [[ظهور]] را بدون در نظر گرفتن شرایط، زمان و [[مصلحت]] آن محقق کند در حالی که [[انسان]] [[عجول]] به خاطر [[عجله]] ای که دارد می‌‌خواهد امر [[ظهور]] به هر طریقی محقق شود.
 
<div class="readmoreButton">[[چرا تعجیل در امر ظهور را یکی از محورهای آسیب‌شناسی مهدویت شمرده‌اند؟ (پرسش)|'''ادامه''']]</div>

نسخهٔ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۶

تعجیل در مباحث مرتبط با امام مهدی(ع) به معنای عجله کردن و خواستن چیزی، قبل از رسیدن وقت و شرایط آن است؛ بدین رو معنای تعجیل در امر فرج عبارت است از اینکه بخواهیم امام مهدی در موعدی غیر از آنچه که خدا مقرر داشته ظهور کند. در حالی‌که برپایه اندیشه مهدویت، انسان منتظر برای تعجیل امر فرج دعا می‌کند اما هرگز عجله نمی‌کند. امام جواد(ع) در مذمت تعجیل کنندگان ظهور امام عصر(ع) اینچنین فرمودند: «در دوران غیبت، عجله کنندگان در امر ظهور هلاک می‌شوند».

پیامدهای تعجیل در ظهور عبارت‌اند از:

  1. پیامدهای ناگوار معنوی نسبت به تعجیل ظهور: اعتراض و عدم رضایت به مصلحت الهی؛ تردید‌ دربارۀ روایات اهل‌بیت در مورد ظهور؛ تمایل پیدا کردن به مدعیان دروغین مهدویت؛ استهزا و تمسخر آیات و روایات نسبت به مسئله ظهور؛ عدم صبر در سختی‌ها و ... .
  2. پیامدهای ناگوار عقلی نسبت به تعجیل ظهور: عجله سبب ایجاد روحیۀ یأس و نومیدی در انسانِ منتظر می‌شود، چراکه وقتی منتظر عجول به آرزویش یعنی ظهور امام نرسید در نفسش حالت گله‌مندی و شکایت ایجاد می‌‌شود و این مسئله به قدری حاد می‌‌شود که منتظر نه تنها از صف منتظران خارج می‌‌شود بلکه دیگران را نیز نسبت به امر ظهور سست و بی اراده می‌‌کند و اگر این شتاب زدگی درمان نشود می‌‌تواند به انکار وجود امام هم منجر شود.

راه‌های مبارزه با صفت منفی تعجیل در ظهور عبارت‌اند از:

  1. تسلیم بودن منتظر به اراده و حکمت الهی: تسلیم بودن منتظر نقش بسیار موثری برای درمان این صفت دارد چراکه سبب آرامش فرد شده و اسباب نجاتش را مهیا می‌‌کند. اما حاصل شدن چنین صفتی (تسلیم بودن) هم به وسیلۀ ایمان به غیب حاصل می‌‌شود؛ در واقع شتاب‌زدگی حاصل عدم درک جایگاه مصلحت و حکمت الهی نسبت به تحقق خیر الهی و عدم تسلیم نسبت به ارادۀ خداوند است که به دخالت در تقدیر الهی در مورد زمان ظهور می‌انجامد.
  2. بررسی آثار منفی عجله و آثار مثبت صبر: فرد منتظر با بررسی کردن تبعات منفی عجله و همچنین بررسی آثار صبر، در موضوع ظهور می‌‌تواند با این وصف یعنی تعجیل ظهور مبارزه کند. عجله موجب پشیمانی می‌‌شود: امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «پیش از رسیدن این امر، شتاب مکنید که پشیمان می‌شوید» و از تبعات مثبت صبر می‌‌توان به فضیلت صبر اشاره کرد، امام صادق(ع) فرمودند: «کسی که در راه انتظار و در مسیر آن بمیرد، مانند کسی است که در خیمه امام منتظر بوده باشد».
  3. روشنگری اندیشمندان مسلمان: روشنگری علمای دینی نسبت به عاقبت صبر کردن منتظران و همچنین ایجاد معرفت و شناخت به امام راه بسیار موثری برای ایجاد صبر در جان منتظران است.

بنابراین فرد منتظر از خدا نمی‌خواهد امر ظهور را بدون در نظر گرفتن شرایط، زمان و مصلحت آن محقق کند در حالی که انسان عجول به خاطر عجله ای که دارد می‌‌خواهد امر ظهور به هر طریقی محقق شود.