خیر در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = خیر | |||
| عنوان مدخل = [[خیر]] | |||
| مداخل مرتبط = [[خیر در قرآن]] - [[خیر در کلام اسلامی]] - [[خیر در اخلاق اسلامی]] - [[خیر در فقه سیاسی]] - [[خیر در جامعه‌شناسی اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==[[خیر]] چیست؟== | ==[[خیر]] چیست؟== | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خیر است. خیر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خیر در قرآن - خیر در کلام اسلامی - خیر در اخلاق اسلامی - خیر در فقه سیاسی - خیر در جامعه‌شناسی اسلامی - پرسش مرتبط نداردخیر چیست؟
خیر بر دو نوع است: خیر مطلق و خیر نسبی:
- خیر مطلق چیزی است که تمامی موجودات برای دستیابی به آن آفریده شده و همگی شوق رسیدن به آن را دارند. خیر مطلق نسبت به همه موجودات یک چیز است و تمامی فعالیت‌ها و حرکت‌ها برای رسیدن به آن است؛ چون همه تلاش می‌کنند به چیزی دست یابند که به خودی خود خیر باشد و بهتر از آن چیزی نباشد و چنین چیزی متعدد نیست [۱].
- خیر نسبی (اضافی) چیزی است که برای رسیدن به خیر مطلق مفید باشد [۲].
ارسطو خیرات را به چهار قسم تقسیم کرده است: خیرات شریف (بزرگ و ارزشمند)، خیرات ممدوح (ستوده)، خیرات بالقوه و خیرات پاور.
- خیر شريف چیزی است که به خودی خود خیر است، شرف و ارزش خود را مدیون چیزی دیگر نیست و هر چیزی که ارزش و شرافتی دارد، وام دار اوست؛ بنابراین خیر شریف تنها دو چیز است: عقل و حکمت.
- خیر ممدوح همان اخلاق پسندیده و کارهای شایسته است.
- خیر بالقوه آمادگی و توانایی انجام کارهای نیک و کسب اخلاق زیباست.
- خیر باور به چیزهایی گفته می‌شود که به خودی خود ارزشی ندارد و تنها برای رسیدن به مقصدی بالاتر به کار می‌آیند، مثل ثروت[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ خواجه نصیرالدین محمد بن محمد طوسی، اخلاق ناصری، ص۸۱
- ↑ خواجه نصیرالدین محمد بن محمد طوسی؛ اخلاق ناصری؛ ص۸۱؛ محمد مهدی نراقی؛ جامع السعادات، ج۱،ص۳۶.
- ↑ خواجه نصیرالدین محمد بن محمد طوسی، اخلاق ناصری، ص۸۱؛ احمد بن محمد بن یعقوب مسکویه، تهذیب الاخلاق، ص۸۲.
- ↑ تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج۱،ص ۸۷-۸۸.