نذر در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = نذر | |||
| عنوان مدخل = [[نذر]] | |||
| مداخل مرتبط = [[نذر در لغت]] - [[نذر در قرآن]] - [[نذر در حدیث]] - [[نذر در کلام اسلامی]] - [[نذر در معارف و سیره حسینی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۷
مقدمه
در قرآن درباره نذر کلمات بسیاری آمده، اما آنچه به طور مستقیم به پیامبر ارتباط دارد، نذری است که حکم آن را باید بیان کند و یا از سخن مخالفان و مشرکان نقل میشود و یا نذر خاندان وی کرده و در قرآن از آن سخن رفته است.
- إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا[۱]. راجع به نزول سوره هل أتی در شأن امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه(س) و در تفسیر کشاف است که از ابن عباس روایت آمده که حسن و حسین بیمار شدند، و رسول خدا(ص) با جمعی از صحابه از ایشان عیادت کرد، مردم به علی(ع) گفتند چه خوب است برای بهبودی فرزندت - فرزندانت - نذری کنی، علی و فاطمه، و فضه کنیز آن دو نذر کردند که اگر کودکان بهبودی یافتند سه روز روزه بدارند، بچهها بهبودی یافتند، و اثری از آن کسالت باقی نماند[۲].
- وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ[۳][۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «نیکان از پیالهای مینوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا میکنند و از روزی میهراسند که شرّ آن همهگیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.
- ↑ المیزان، ج۲۰، ص۲۱۲.
- ↑ «و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را میداند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۸۷۳.