عبدالرحمان بن زید بن اسلم: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←منابع) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | # [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۷
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
عبدالرحمان بن زید بن اسلم عدوی عمری قرشی مدنی از اصحاب امام جعفر صادق(ع) بود [۱] و از آن حضرت روایت کرده است.[۲] و از محدثانی چون صفوان بن سلیم و ابن حازم نیز روایاتی نقل کرده است.[۳] ایشان علاوه بر حدیث، در فقه[۴] و علوم قرآن از جمله تفسیر صاحب نظر بود.[۵] محمد بن فضیل، احمد بن حسن میثمی،[۶] هشام بن عمار،[۷] اسحاق بن عیسی[۸] و اصبغ بن فرج[۹] از وی روایت کرده‌اند.
رجال‌شناسان اهل سنت او را در شمار محدثان ضعیف ذکر کرده‌اند،[۱۰] ولی برادرانش اسامه بن زید بن اسلم و عبدالله بن زید بن اسلم را محدثانی قوی و معتبر دانسته‌اند.[۱۱] «کتاب الناسخ و المنسوخ» و «کتاب التفسیر»[۱۲].[۱۳] از آثار اوست.[۱۴] او سرانجام در ایام خلافت هارون الرشید[۱۵] به سال ۱۸۲ هـ درگذشت.[۱۶] در تاریخ وفاتش اندکی اختلاف است[۱۷].[۱۸]
جستارهای وابسته
- زید بن اسلم عدوی مدنی (پدر)
- اسامه بن زید بن اسلم (برادر)
- عبدالله بن زید بن اسلم (برادر)
- دانش تفسیر قرآن
- مفسران اهل سنت
منابع
پانویس
- ↑ رجال الطوسی ۲۳۲ رجال البرقی ۲۴.
- ↑ جامع الرواة ۱/۴۵۰ معجم رجال الحدیث ۹/۳۵۴.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۹.
- ↑ معجم المؤلفین ۵/۱۳۸.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۱ سیر اعلام النبلاء ۸/۳۴۹.
- ↑ جامع الرواة۱/۴۵۰ تنقیح المقال ۲/۱۴۳.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۸ و ۲۵۹.
- ↑ میزان الاعتدال ۲/۵۶۴.
- ↑ سیراعلام النبلاء ۸/۳۴۹.
- ↑ التاریخ الکبیر ۵/۲۸۴ تقریب التهذیب ۱/۴۸۰.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۸ و ۲۵۹.
- ↑ داوودی؛ طبقات المفسرین؛ ج۱، ص ۲۶۵، رقم ۲۵۵.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۱.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۱.
- ↑ العبر ۱/۲۱۸ التاریخ الکبیر ۵/۲۸۵.
- ↑ معجم المؤلفین ۵/۱۳۸.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۳۸.