احمد بن محمد بن رستم طبری: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
برخی [[مذهب]] او را عامی<ref>دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰. </ref> و برخی [[شیعه]] دانستهاند. <ref>اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.</ref> کتابهای غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز<ref>الفهرست (الندیم) ۶۵. </ref> و عیون المعجزات از آثار اوست<ref>الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.</ref> | برخی [[مذهب]] او را عامی<ref>دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰. </ref> و برخی [[شیعه]] دانستهاند. <ref>اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.</ref> کتابهای غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز<ref>الفهرست (الندیم) ۶۵. </ref> و عیون المعجزات از آثار اوست<ref>الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۲
مقدمه
ابوجعفر احمد بن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی او از طبقه ابویعلی بن ابی زرعه بود. [۱] قرائات را نزد نصیر بن یوسف فرا گرفت [۲] و در محل سکونتش بغداد از وی و هاشم بن عبدالعزیز، ابومنذر نصیر بن یوسف و ابوحاتم سجستانی روایت کرد. [۳]
او در علم نحو و ادبیات عرب مهارت کامل داشت[۴] و کرسی تدریس علم نحو و آموزش طلبهها را برقرار کرد. [۵] در خانه وزیر ابن فرات، ابوالحسن علی بن محمد بن موسی به تعلیم و تربیت فرزندان او اشتغال داشت. [۶] عمر بن محمد بن سیف کاتب در سال ۳۰۴ هجری از او روایت کرد. از شاگردان دیگر او میتوان احمد بن جعفر بن محمد ختلی، [۷] ابوعیسی بکار بن احمد مقریء[۸] و عبدالواحد بن ابی هاشم را نام برد. [۹]
برخی مذهب او را عامی[۱۰] و برخی شیعه دانستهاند. [۱۱] کتابهای غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز[۱۲] و عیون المعجزات از آثار اوست[۱۳].[۱۴]
منابع
پانویس
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵ و ۱۰ / ۴۱۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ انباه الرواة ۱ / ۱۲۸.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ غایه النهایه ۱ / ۱۱۴.
- ↑ دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰.
- ↑ اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.