ابن ابی نجیح‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> ابن ابی نجیح‌ در تاریخ اسلامی</div> ==مقدمه== ابو یسار عبدالله بن ابی...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[ابن ابی نجیح‌ در تاریخ اسلامی]]</div>
| موضوع مرتبط = مفسران
 
| عنوان مدخل = ابن ابی نجیح‌
==مقدمه==
| مداخل مرتبط = [[ابن ابی نجیح‌ در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}
== مقدمه ==
[[ابو یسار عبدالله بن ابی نجیح یسار ثقفی کوفی]] [[تفسیری]] دارد که از [[مجاهد]] [[روایت]] کرده است. او مورد [[اعتماد]] [[اهل حدیث]] و [[تفسیر]] است.
[[ابو یسار عبدالله بن ابی نجیح یسار ثقفی کوفی]] [[تفسیری]] دارد که از [[مجاهد]] [[روایت]] کرده است. او مورد [[اعتماد]] [[اهل حدیث]] و [[تفسیر]] است.



نسخهٔ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵

مقدمه

ابو یسار عبدالله بن ابی نجیح یسار ثقفی کوفی تفسیری دارد که از مجاهد روایت کرده است. او مورد اعتماد اهل حدیث و تفسیر است.

احمد بن حنبل می‌گوید: «ابن ابی نجیح ثقه و پدر او از برترین بندگان خدا بوده است».

ذهبی می‌گوید: «او از مشایخ مورد اعتماد است. بخاری در باب تفسیر از کتاب صحیح خود بر این تفسیر اعتماد کرده است».

ابن تیمیه می‌گوید: «تفسیر ابن ابی نجیح که از طریق مجاهد نقل کرده است، از صحیح‌ترین تفاسیر است، بلکه در دست اهل تفسیر، تفسیری درست‌تر از تفسیر وی وجود ندارد». این تفسیر، در سال ۱۳۶۷ به همت «مجمع البحوث الاسلامیه» پاکستان به چاپ رسیده است[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: تهذیب التهذیب، ج ۶، ص ۵۴ و ۵۵. میزان الاعتدال، ج ۲، ص ۵۱۵، شماره ۴۶۵۱. فتح الباری- شرح صحیح بخاری- (کتاب التفسیر)، ج ۸، ص ۱۲۵- ۱۲۲. ابن تیمیه، تفسیر سوره اخلاص، ص ۹۴ و مقدمه آن به قلم عبد الرحمان طاهر، ص ۶۰.
  2. معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج۱، ص ۴۱۶.