ابن سکن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اهل بیت پیامبر خاتم | عنوان مدخل = ابن سکن | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوعلی سعید بن عثمان بن سعید بن سکن بزاز بغدادی مصری ملقب به ابن سکن برخی نسبش را تا انوشیروان رسانده‌اند؛ <ref>تا...» ایجاد کرد) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[ابوعلی سعید بن عثمان بن سعید بن سکن بزاز بغدادی مصری]] ملقب به [[ابن سکن]] برخی نسبش را تا انوشیروان رسانده‌اند؛ <ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸.</ref> اما نیاکانش در [[بغداد]] می‌‌زیستند. ابوعلی در سال ۲۹۴ هجری زاده شده است. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۷.</ref> پس از رسیدن به سن [[رشد]]، در پی کسب [[حدیث]] به بسیاری از شهرهای قلمرو [[اسلامی]] از [[جیحون]] تا نیل<ref>تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.</ref> همانند بغداد، [[کوفه]]، [[بصره]]، واسط، اُبُله، [[نیشابور]]، [[سرخس]]، [[مرو]] و [[دمشق]] [[سفر]] کرد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref> و پس از استفاده از [[محدثان]] این [[شهرها]]، سرانجام در [[مصر]] ساکن شد. شماری از استادان او عبارت‌اند از: [[ابوالعباس ابن عقده]]، [[ابوالعباس دغولی]]، [[مکی بن عبدان]]، [[ابوعروبه حرانی]]، [[مکحول شامی]] و [[ابوالقاسم بغوی]]. | [[ابوعلی سعید بن عثمان بن سعید بن سکن بزاز بغدادی مصری]] ملقب به [[ابن سکن]] برخی نسبش را تا انوشیروان رسانده‌اند؛ <ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸.</ref> اما نیاکانش در [[بغداد]] می‌‌زیستند. ابوعلی در سال ۲۹۴ هجری زاده شده است. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۷.</ref> پس از رسیدن به سن [[رشد]]، در پی کسب [[حدیث]] به بسیاری از شهرهای قلمرو [[اسلامی]] از [[جیحون]] تا نیل<ref>تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.</ref> همانند بغداد، [[کوفه]]، [[بصره]]، واسط، اُبُله، [[نیشابور]]، [[سرخس]]، [[مرو]] و [[دمشق]] [[سفر]] کرد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸ و ۲۱۹.</ref> و پس از استفاده از [[محدثان]] این [[شهرها]]، سرانجام در [[مصر]] ساکن شد. شماری از استادان او عبارت‌اند از: [[ابوالعباس ابن عقده]]، [[ابوالعباس دغولی]]، [[مکی بن عبدان]]، [[ابوعروبه حرانی]]، [[مکحول شامی]] و [[ابوالقاسم بغوی]]. | ||
ابن سکن پس از اینکه به مراتب بالایی در حدیث رسید، طالبان [[علم]] از او حدیث آموختند. [[ابوعبداللّه بن منده]]، [[علی بن محمد دقاق]]، [[عبدالغنی بن سعید ازدی]] و [[عبدالله بن محمد بن اسد قرطبی]] از آن جمله‌اند.<ref>تدکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.</ref> سعید بزاز از [[حافظان حدیث]] و محدثان [[موثق]] به شمار آمده<ref>طبقات الحفاظ، ص۳۷۹؛ شذرات الذهب، ج ۳، ص۱۲. </ref> که کتاب‌هایی [[روایی]] چون السنن، الصحیح المنتقی، والصحاح المأثور عن النبی{{صل}} تدوین کرده است. <ref>هدیة العارفین، ج ۱، ص۳۸۹.</ref> [[ابن عساکر]]، نوشته‌ای از او که بخشی از یک کتاب بزرگ در [[شناخت]] [[راویان]] بوده، دیده و آن را نشانه [[دانش]] گسترده وی می‌‌شمارد. <ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۹.</ref> کتابی به نام «المصنف» نیز به او منسوب شده و درعین حال احتمال یکی بودن آن با «السنن» داده شده است. <ref>کشف الظنون، ج ۲، ص۱۷۱۲.</ref> کتاب الصحیح المنتقی به دست محدثان [[اندلس]] رسیده بوده<ref>تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷. </ref> و [[ابن حزم اندلسی]] آن را ستوده است. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.</ref> همچنین وی نخستین کسی دانسته شده که [[صحیح بخاری]] را به مصر برد و به [[تدریس]] و انتشار آن پرداخت. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.</ref> ابن سکن در [[سال ۳۵۳ هجری]] در [[مصر]] از [[دنیا]] رفت<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۲۰.</ref> | ابن سکن پس از اینکه به مراتب بالایی در حدیث رسید، طالبان [[علم]] از او حدیث آموختند. [[ابوعبداللّه بن منده]]، [[علی بن محمد دقاق]]، [[عبدالغنی بن سعید ازدی]] و [[عبدالله بن محمد بن اسد قرطبی]] از آن جمله‌اند.<ref>تدکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.</ref> سعید بزاز از [[حافظان حدیث]] و محدثان [[موثق]] به شمار آمده<ref>طبقات الحفاظ، ص۳۷۹؛ شذرات الذهب، ج ۳، ص۱۲. </ref> که کتاب‌هایی [[روایی]] چون السنن، الصحیح المنتقی، والصحاح المأثور عن النبی{{صل}} تدوین کرده است. <ref>هدیة العارفین، ج ۱، ص۳۸۹.</ref> [[ابن عساکر]]، نوشته‌ای از او که بخشی از یک کتاب بزرگ در [[شناخت]] [[راویان]] بوده، دیده و آن را نشانه [[دانش]] گسترده وی می‌‌شمارد. <ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۹.</ref> کتابی به نام «المصنف» نیز به او منسوب شده و درعین حال احتمال یکی بودن آن با «السنن» داده شده است. <ref>کشف الظنون، ج ۲، ص۱۷۱۲.</ref> کتاب الصحیح المنتقی به دست محدثان [[اندلس]] رسیده بوده<ref>تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷. </ref> و [[ابن حزم اندلسی]] آن را ستوده است. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.</ref> همچنین وی نخستین کسی دانسته شده که [[صحیح بخاری]] را به مصر برد و به [[تدریس]] و انتشار آن پرداخت. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.</ref> ابن سکن در [[سال ۳۵۳ هجری]] در [[مصر]] از [[دنیا]] رفت<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۲۰.</ref><ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۲۱۳ - ۲۱۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۱
آشنایی اجمالی
ابوعلی سعید بن عثمان بن سعید بن سکن بزاز بغدادی مصری ملقب به ابن سکن برخی نسبش را تا انوشیروان رسانده‌اند؛ [۱] اما نیاکانش در بغداد می‌‌زیستند. ابوعلی در سال ۲۹۴ هجری زاده شده است. [۲] پس از رسیدن به سن رشد، در پی کسب حدیث به بسیاری از شهرهای قلمرو اسلامی از جیحون تا نیل[۳] همانند بغداد، کوفه، بصره، واسط، اُبُله، نیشابور، سرخس، مرو و دمشق سفر کرد[۴] و پس از استفاده از محدثان این شهرها، سرانجام در مصر ساکن شد. شماری از استادان او عبارت‌اند از: ابوالعباس ابن عقده، ابوالعباس دغولی، مکی بن عبدان، ابوعروبه حرانی، مکحول شامی و ابوالقاسم بغوی.
ابن سکن پس از اینکه به مراتب بالایی در حدیث رسید، طالبان علم از او حدیث آموختند. ابوعبداللّه بن منده، علی بن محمد دقاق، عبدالغنی بن سعید ازدی و عبدالله بن محمد بن اسد قرطبی از آن جمله‌اند.[۵] سعید بزاز از حافظان حدیث و محدثان موثق به شمار آمده[۶] که کتاب‌هایی روایی چون السنن، الصحیح المنتقی، والصحاح المأثور عن النبی(ص) تدوین کرده است. [۷] ابن عساکر، نوشته‌ای از او که بخشی از یک کتاب بزرگ در شناخت راویان بوده، دیده و آن را نشانه دانش گسترده وی می‌‌شمارد. [۸] کتابی به نام «المصنف» نیز به او منسوب شده و درعین حال احتمال یکی بودن آن با «السنن» داده شده است. [۹] کتاب الصحیح المنتقی به دست محدثان اندلس رسیده بوده[۱۰] و ابن حزم اندلسی آن را ستوده است. [۱۱] همچنین وی نخستین کسی دانسته شده که صحیح بخاری را به مصر برد و به تدریس و انتشار آن پرداخت. [۱۲] ابن سکن در سال ۳۵۳ هجری در مصر از دنیا رفت[۱۳][۱۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲
پانویس
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۷.
- ↑ تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸ و ۲۱۹.
- ↑ تدکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.
- ↑ طبقات الحفاظ، ص۳۷۹؛ شذرات الذهب، ج ۳، ص۱۲.
- ↑ هدیة العارفین، ج ۱، ص۳۸۹.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۹.
- ↑ کشف الظنون، ج ۲، ص۱۷۱۲.
- ↑ تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۲۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۲۱۳ - ۲۱۴.