ابن سکن
آشنایی اجمالی
ابوعلی سعید بن عثمان بن سعید بن سکن بزاز بغدادی مصری ملقب به ابن سکن برخی نسبش را تا انوشیروان رسانده‌اند؛ [۱] اما نیاکانش در بغداد می‌‌زیستند. ابوعلی در سال ۲۹۴ هجری زاده شده است. [۲] پس از رسیدن به سن رشد، در پی کسب حدیث به بسیاری از شهرهای قلمرو اسلامی از جیحون تا نیل[۳] همانند بغداد، کوفه، بصره، واسط، اُبُله، نیشابور، سرخس، مرو و دمشق سفر کرد[۴] و پس از استفاده از محدثان این شهرها، سرانجام در مصر ساکن شد. شماری از استادان او عبارت‌اند از: ابوالعباس ابن عقده، ابوالعباس دغولی، مکی بن عبدان، ابوعروبه حرانی، مکحول شامی و ابوالقاسم بغوی.
ابن سکن پس از اینکه به مراتب بالایی در حدیث رسید، طالبان علم از او حدیث آموختند. ابوعبداللّه بن منده، علی بن محمد دقاق، عبدالغنی بن سعید ازدی و عبدالله بن محمد بن اسد قرطبی از آن جمله‌اند.[۵] سعید بزاز از حافظان حدیث و محدثان موثق به شمار آمده[۶] که کتاب‌هایی روایی چون السنن، الصحیح المنتقی، والصحاح المأثور عن النبی a تدوین کرده است. [۷] ابن عساکر، نوشته‌ای از او که بخشی از یک کتاب بزرگ در شناخت راویان بوده، دیده و آن را نشانه دانش گسترده وی می‌‌شمارد. [۸] کتابی به نام «المصنف» نیز به او منسوب شده و درعین حال احتمال یکی بودن آن با «السنن» داده شده است. [۹] کتاب الصحیح المنتقی به دست محدثان اندلس رسیده بوده[۱۰] و ابن حزم اندلسی آن را ستوده است. [۱۱] همچنین وی نخستین کسی دانسته شده که صحیح بخاری را به مصر برد و به تدریس و انتشار آن پرداخت. [۱۲] ابن سکن در سال ۳۵۳ هجری در مصر از دنیا رفت[۱۳][۱۴]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲
پانویس
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۷.
- ↑ تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۸ و ۲۱۹.
- ↑ تدکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.
- ↑ طبقات الحفاظ، ص۳۷۹؛ شذرات الذهب، ج ۳، ص۱۲.
- ↑ هدیة العارفین، ج ۱، ص۳۸۹.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۱۹.
- ↑ کشف الظنون، ج ۲، ص۱۷۱۲.
- ↑ تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۹۳۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۶، ص۱۱۸.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج ۲۱، ص۲۲۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۲۱۳ - ۲۱۴.