شعائر الله در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = شعائر الله
| موضوع مرتبط = شعائر الله
خط ۱۱: خط ۱۰:


==شعائر الله در قرآن==
==شعائر الله در قرآن==
در یکی از [[آیات]] [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ}}<ref>«ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. {{متن قرآن|شَعَائِرَ اللَّهِ}} به [[حج]] و [[اعمال]] آن اطلاق شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه  های (بندگی) خداوند است » سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>. به [[اعمال]] [[حج]] [[شعائر الهی]] اطلاق شده، چون [[معارف]] [[حج]] از [[اعمال]] ظاهری آن قابل [[درک]] و [[احساس]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۶.</ref>.
در یکی از [[آیات]] [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ}}<ref>«ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.</ref>. {{متن قرآن|شَعَائِرَ اللَّهِ}} به [[حج]] و [[اعمال]] آن اطلاق شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان صفا و مروه از نشانه  های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>. به [[اعمال]] [[حج]] [[شعائر الهی]] اطلاق شده، چون [[معارف]] [[حج]] از [[اعمال]] ظاهری آن قابل [[درک]] و [[احساس]] است<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۶.</ref>.


==شعائر نماد یک ملت==
==شعائر نماد یک ملت==

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۲

معناشناسی

"شعائر" جمع "شعیره" یعنی آنچه با لطف و دقت درک می‌شود. "شَعَائِرَ اللَّهِ" در مورد خداوند، اموری است که با لطف و دقت در عظمت و جلال و سلطنت خداوند درک می‌گردد[۱]. اصل آن "شعر" به معنای علم و معرفت و نشانه است[۲].

شعائر الله در قرآن

در یکی از آیات قرآن کریم آمده است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ[۳]. ﴿شَعَائِرَ اللَّهِ به حج و اعمال آن اطلاق شده است: ﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ[۴]. به اعمال حج شعائر الهی اطلاق شده، چون معارف حج از اعمال ظاهری آن قابل درک و احساس است[۵].

شعائر نماد یک ملت

شعائر یک دین یا یک امّت، سمبل‌ها و نمادهای مشخص، اصول و ارزش‌های حاکم بر آنهاست و هیچ ملت و آیینی از این سمبل‌ها و نمادهای نشان‌گر خالی نیستند. اعمال عبادی، به‌خصوص اعمالی که به‌صورت دسته‌جمعی انجام می‌شود، ظاهرترین و بارزترین نمادها و شعائر یک ملت یا دین هستند. نمازهای جمعه و جماعت، اعمال حج و روزه نمونه‌هایی عالی از این نمادها در اسلام هستند[۶].

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۷۶.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۳.
  3. «ای مؤمنان! (حرمت) شعائر خداوند نشکنید» سوره مائده، آیه ۲.
  4. «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه های (بندگی) خداوند است» سوره بقره، آیه ۱۵۸.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۶.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۶۵-۳۶۶.