همسایه در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = همسایه
| موضوع مرتبط = همسایه
خط ۱۱: خط ۱۰:
[[معاویه بن عمار]] از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} می‌گوید: به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم، حد [[همسایگی]] چیست؟ فرمود: {{متن حدیث|أَرْبَعِينَ‏ دَاراً مِنْ‏ كُلِّ‏ جَانِبٍ‏}}<ref>صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.</ref>؛ [[چهل]] [[خانه]] از هر طرف.
[[معاویه بن عمار]] از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} می‌گوید: به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم، حد [[همسایگی]] چیست؟ فرمود: {{متن حدیث|أَرْبَعِينَ‏ دَاراً مِنْ‏ كُلِّ‏ جَانِبٍ‏}}<ref>صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.</ref>؛ [[چهل]] [[خانه]] از هر طرف.
در [[روایت]] است که مردی [[خدمت]] رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانه‌ای خریده‌ام؛ ولی نزدیک‌ترین همسایه‌ام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا{{صل}} به [[علی]]{{ع}}، [[سلمان]]، [[ابوذر]] و یکی دیگر که [[گمان]] می‌کنم [[مقداد]] بود، فرمود در [[مسجد]] با صدای بلند جار بزنند که [[ایمان]] ندارد کسی که همسایه‌اش از شرش در [[امان]] نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب می‌شود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج۱۴، ص ۴۹۲.</ref>.
در [[روایت]] است که مردی [[خدمت]] رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانه‌ای خریده‌ام؛ ولی نزدیک‌ترین همسایه‌ام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا{{صل}} به [[علی]]{{ع}}، [[سلمان]]، [[ابوذر]] و یکی دیگر که [[گمان]] می‌کنم [[مقداد]] بود، فرمود در [[مسجد]] با صدای بلند جار بزنند که [[ایمان]] ندارد کسی که همسایه‌اش از شرش در [[امان]] نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب می‌شود<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج۱۴، ص ۴۹۲.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج۱۴''']]
# [[پرونده:1100254.jpg|22px]] [[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)|'''اخلاق الاهی ج۱۴''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۲: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:همسایه]]
[[رده:همسایه]]

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۰۲

مقدمه

با آنکه در شریعت اسلام برای همسایه مفهوم جدیدی تعریف نشده، مصداق آن در روایات توسعه داده شده است. امام صادق(ع) از رسول خدا(ص) نقل کرده است: «كُلُّ‏ أَرْبَعِينَ‏ دَاراً جِيرَانٌ‏ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ»[۱]. معاویه بن عمار از اصحاب امام صادق(ع) می‌گوید: به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم، حد همسایگی چیست؟ فرمود: «أَرْبَعِينَ‏ دَاراً مِنْ‏ كُلِّ‏ جَانِبٍ‏»[۲]؛ چهل خانه از هر طرف. در روایت است که مردی خدمت رسول خدا آمده عرض کرد: من در فلان محله خانه‌ای خریده‌ام؛ ولی نزدیک‌ترین همسایه‌ام کسی است که نه به خیرش امیدی دارم و نه از شرش در امانم. رسول خدا(ص) به علی(ع)، سلمان، ابوذر و یکی دیگر که گمان می‌کنم مقداد بود، فرمود در مسجد با صدای بلند جار بزنند که ایمان ندارد کسی که همسایه‌اش از شرش در امان نباشد، و آنها سه بار این مطلب را جار زدند. سپس حضرت با دستش به چهار طرف اشاره کرد و فرمود تا چهل خانه همسایه محسوب می‌شود[۳].[۴].

منابع

پانویس

  1. «تا چهل خانه همسایه است از روبه‌رو، از پشت سر، از راست و از چپ» محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۹.
  2. صدوق، معانی الاخبار، ص۱۶۵.
  3. محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۲، ص۶۶۶.
  4. تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج۱۴، ص ۴۹۲.