ولید بن عتبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمی‌شود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط =  
خط ۹: خط ۸:
==مقدمه==
==مقدمه==
'''ولید بن عتبه''' [[والی مدینه]] هنگام [[مرگ]] [[معاویه]] بود. [[یزید]] [[نامه]] به او نوشت و ضمن خبر دادن [[مرگ]] [[معاویه]]، از او خواست که از [[امام حسین]]{{ع}} [[بیعت]] بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. [[بیعت گرفتن]] از [[حسین]]{{ع}} برای [[ولید]] دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون [[خشونت]] [[رفتار]] کند. اما با مشورتی که با “مروان حکم” انجام داد، [[مروان]] موضع [[متزلزل]] [[ولید]] را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه [[امام]] را به [[دار الاماره]] احضار کند. [[سیدالشهدا]]{{ع}} شبانه به [[دار الاماره]] رفت. گفتگوهایی میان [[امام]] و [[والی مدینه]] و [[ولید]] انجام گرفت و [[امام]]، بدون [[بیعت]] از آنجا خارج شد<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۷.</ref>.
'''ولید بن عتبه''' [[والی مدینه]] هنگام [[مرگ]] [[معاویه]] بود. [[یزید]] [[نامه]] به او نوشت و ضمن خبر دادن [[مرگ]] [[معاویه]]، از او خواست که از [[امام حسین]]{{ع}} [[بیعت]] بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. [[بیعت گرفتن]] از [[حسین]]{{ع}} برای [[ولید]] دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون [[خشونت]] [[رفتار]] کند. اما با مشورتی که با “مروان حکم” انجام داد، [[مروان]] موضع [[متزلزل]] [[ولید]] را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه [[امام]] را به [[دار الاماره]] احضار کند. [[سیدالشهدا]]{{ع}} شبانه به [[دار الاماره]] رفت. گفتگوهایی میان [[امام]] و [[والی مدینه]] و [[ولید]] انجام گرفت و [[امام]]، بدون [[بیعت]] از آنجا خارج شد<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۷.</ref>.
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۵

مقدمه

ولید بن عتبه والی مدینه هنگام مرگ معاویه بود. یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از امام حسین(ع) بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. بیعت گرفتن از حسین(ع) برای ولید دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون خشونت رفتار کند. اما با مشورتی که با “مروان حکم” انجام داد، مروان موضع متزلزل ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه امام را به دار الاماره احضار کند. سیدالشهدا(ع) شبانه به دار الاماره رفت. گفتگوهایی میان امام و والی مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۷.