حماسه بزرگ (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ پدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده کتاب | پدیدآورنده کتاب = $1}}') |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{پدیدآورنده\sکتاب↵\|\sپدیدآورنده\sکتاب\s\=\s(.*)\}\}\n\n\=\=' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده کتاب = $1}} ==') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{پدیدآورنده | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده کتاب = ناصر مکارم شیرازی}} | | پدیدآورنده کتاب = ناصر مکارم شیرازی}} | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۱
حماسه بزرگ | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | [[خطبه تاریخی با شخصیتترین بانوی جهان فاطمه زهرا (س) بعد از رحلت پیامبر (ص) (کتاب)|خطبه تاریخی با شخصیتترین بانوی جهان فاطمه زهرا (س) بعد از رحلت پیامبر (ص)]] |
نویسنده | ناصر مکارم شیرازی |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات فواد|انتشارات انتشارات فواد]][[رده:انتشارات انتشارات فواد]] |
محل نشر | تهران، ایران |
سال نشر | ۱۳۸۴ ش |
شابک | ۹۶۴-۵۵۳۹-۳۴-x |
شماره ملی | م۸۴-۱۶۲۶۰ |
حماسه بزرگ: خطبه تاریخی با شخصیتترین بانوی جهان فاطمه زهرا بعد از رحلت پیامبر (ص)، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی خطبه تاریخی حضرت فاطمه زهرا (س) بعد از رحلت پیامبر خاتم (ص) میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر ناصر مکارم شیرازی است و انتشارات فواد انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر متضمن خطبه حضرت زهرا(س) است که در هفت بخش بیان شده است. ابتدا متن عربی سپس ترجمه و تفسیر فارسی و در پایان نیز متن خطبه به صورت شعر فارسی آمده است. نگاهی بر عظمت شخصیت فاطمه و اسناد و مدارک این خطبه از مباحث دیگر این کتاب است. عناوین این خطبهها بدین شرح است: توحید و صفات خداوند و هدف آفرینش، مقام والای پیامبر، ویژگیها و اهداف او، اهمیت کتاب الله و اسرار و فلسفه احکام، بیان موضع خود در برابر نظام حاکم، طوفانی که بعد از پیامبر(ص) برخاست، داستان غصب فدک و بهانههای غاصبان و پاسخهای کوبنده آن، و استمداد از طایفه انصار»[۱].
فهرست کتاب
دربارهٔ پدیدآورنده
دریافت متن
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ شبکه جامع کتاب گیسوم
- ↑ دینپرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۷۳۷- ۷۳۸.