منهج المقال فی تحقیق احوال الرجال (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ پدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده کتاب | پدیدآورنده کتاب = $1}}') |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{پدیدآورنده\sکتاب↵\|\sپدیدآورنده\sکتاب\s\=\s(.*)\}\}\n\n\=\=' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده کتاب = $1}} ==') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{پدیدآورنده | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده کتاب = محمد بن علی استرآبادی}} | | پدیدآورنده کتاب = محمد بن علی استرآبادی}} | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۵۷
منهج المقال | |
---|---|
زبان | عربی |
ترجمهٔ کتاب | فی تحقیق احوال الرجال |
نویسنده | محمد بن علی استرآبادی |
موضوع | علم رجال |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه آلالبیت|انتشارات انتشارات مؤسسه آلالبیت]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه آلالبیت]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۴۲۲ق، ۱۳۸۰ ش |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۳۱۹-۳۰۰-۳ |
شماره ملی | م۸۰-۲۶۳۳۸ |
منهج المقال فی تحقیق احوال الرجال، کتابی است که با زبان عربی به موضوع علم رجال میپردازد. این کتاب اثر محمد بن علی استرآبادی میباشد و انتشارات مؤسسه آلالبیت انتشار آن را به عهده داشته است .
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «این کتاب که به رجال الکبیر شهرت دارد، در بردارنده شرح حال رجال حدیث با استناد به کلمات علمای متقدّم و متأخّر شیعه و اهل سنّت است. در ذیل نام بسیاری از راویان، نام مصدر مورد مراجعه در اخذ مطالب، به همراه توثیق، تضعیف، ضبط بعضی از اسامی، فهرست تألیفها، تاریخ زندگی، طریقهای ذکر شده، شامل: راوی و مروی عنه و روایاتی که از معصومان(ع) در خصوص این شخص وارد شده، آورده شده است.
اسامی بر اساس ترتیب حروف الفبا تنظیم شدهاند.
خاتمه کتاب، شامل چند فایده رجالی است و بعضی از اصطلاحات موجود در اسناد کتابهای حدیثی، شرح حال بعضی از نوّاب خاص در زمان غیبت صغری،
اسامی و شرح حال مختصر مدّعیان نیابت امام زمان(ع)، اسامی و شرح حال اشخاصی که صاحب توقیع بودهاند، آورده شده است.
در پایان، طریق شیخ طوسی و شیخ صدوق در مشیخه به هر یک از مشایخ این دو مؤلّف که در صدر اسناد کتابهای التهذیب، الاستبصار و کتاب من لا یحضره الفقیه آمده، بیان شده است.»