عمر بن مطاع جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عمر بن مطاع جعفی در تاریخ اسلامی]] - [[عمر بن مطاع جعفی در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عمر بن مطاع جعفی در تاریخ اسلامی]] - [[عمر بن مطاع جعفی در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}


خط ۲۱: خط ۲۰:


او پیوسته [[جهاد]] کرد تا به [[فیض]] [[شهادت]] نایل آمد<ref>مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۲۲، انوارالهدی.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۷۹-۲۸۰.</ref>
او پیوسته [[جهاد]] کرد تا به [[فیض]] [[شهادت]] نایل آمد<ref>مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۲۲، انوارالهدی.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۷۹-۲۸۰.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۳: خط ۳۰:


[[رده:عمر بن مطاع جعفی]]
[[رده:عمر بن مطاع جعفی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۹

مقدمه

«عمر»[۱] فرزند مطاع جعفی مردی شجاع و نامدار بود[۲]. اصالت یمنی داشت[۳] و احتمالاً در کوفه می‌زیسته. نقل کرده‌اند که در روز عاشورا از امام حسین(ع) اجازه میدان رفتن گرفت و در ضمن مبارزه به تجلیل از آن حضرت پرداخت[۴].

خوارزمی رجز او را این گونه نقل کرده است:

اَنَا بْنُ جُعْفي واَبي مَطاعٌوَ في یَمیني مُرْهِفٌ قَطّاعٌ
وَاَسْمَرٌ سِنانُهُ لَماعٌیُری لَهُ مِنْ ضَوْئِهِ شُعاعٌ
قَدْ طابَ لي في یَوْمي الْقَراعُدُونَ حُسَیْنٍ وَلَهُ الدِّفاعٌ
من پسر جعفی هستم و پدرم مطاع است و در دستم شمشیری برّنده می‌باشد؛ و نیزه‌ای که پیکان آن می‌درخشد و پرتوافشانی آن دیده می‌شود؛ امروز جنگیدن در راه حسین(ع) برای من گوارا است و از او باید دفاع کرد.

برخی علاوه بر رجز فوق، ابیات زیر را نیز در ادامۀ رجز او آورده‌اند:

یُرْجی بِذاكَ الْفَوْزُ وَالدِّفاعُعَنْ حَرِّ نارٍ حینَ لَاامْتِناعُ
صَلّی عَلَیهِ المَلِكُ المَطاعُ[۵]
امیدوارم با این کار رستگار شوم و گرمی آتش را در روزی که بازدارنده‌ای نیست، از خود دور کنم؛ درود خدای اطاعت شده بر او (حسین(ع)) باد.

او پیوسته جهاد کرد تا به فیض شهادت نایل آمد[۶].[۷]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. نام وی را برخی عمرو نیز گفته‌اند (انصارالحسین، شمس الدین، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة).
  2. ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۱.
  3. انصار الحسین(ع)، ص۱۰۵، الدار الاسلامیة.
  4. عشره کامله، ص۳۹۴.
  5. ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۰۰.
  6. مقتل الحسین، خوارزمی، ج۲، ص۲۲، انوارالهدی.
  7. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۷۹-۲۸۰.