اخلاق طبیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۳

مقدمه

اخلاق طبیعی یک قوم عبارت است از خصایص نژادی و اقلیمی آنها، وراثت و محیط طبیعی و جغرافیایی، همچنان‌که در خصوصیات جسمی افراد بشر از رنگ پوست و چشم و مو و خصوصیات اندام مؤثر است، در خصوصیات روحی و مشخصات اخلاقی و روحی آنها نیز مؤثر است. با این تفاوت که عامل نژادی یعنی وراثت در اثر اختلاط‌ها و امتزاج‌ها و ازدواج‌ها و نقل و انتقال‌ها و مهاجرت‌ها از بین می‌رود و شکل دیگر پیدا می‌کند، اما عامل منطقه‌ای و جغرافیایی از یک ثبات نسبی برخوردار است. عاطفه و مهربانی، خون‌گرمی، مهمان‌نوازی، تیزهوشی و سرعت انتقال، آبروداری و صورت را با سیلی سرخ نگه‌داشتن از خصایصی است که ایرانیان در همه دوره‌ها بدان‌ها ستوده شده‌اند^[۱]^[۲]

جستارهای وابسته

عمومی

وابسته دانش اخلاق

وابسته فلسفه اخلاق

منابع

زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر

پانویس

↑ خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۰۰.
↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۹.

[1] خدمات متقابل اسلام و ایران، ص۳۰۰.

[2] زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۹.

[۱]

[۲]

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۰ (نمایش مبدأ) HeydariBot (بحث \| مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۳ (نمایش مبدأ) HeydariBot (بحث \| مشارکت‌ها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) تفاوت با ویرایش جدیدتر ←
خط ۶۶:		خط ۶۶:

	[[رده:اخلاق طبیعی]]		[[رده:اخلاق طبیعی]]
	~~[[رده:مدخل]]~~