با توجه به اینکه شیعه و سنی معتقدند که وجود یک پیشوای عادل برای سرپرستی جامعه لازم است در حال حاضر آن پیشوا کیست؟ آیا امام غایب است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'فهم دین' به 'فهم دین')
خط ۱۳: خط ۱۳:
حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:


«[[حمد]] و سپاس خداوندی را که برای [[هدایت]] [[جامعه]] و [[انسان‌ها]] به سوی [[توحید]] و کمال، پیامبرانی را همراه کتاب و [[شریعت]] فرستاد و برای صیانت و تداوم آن راه و [[هدایت]] افراد [[جامعه]] و [[تفسیر]] ثقل اکبر یعنی [[قرآن کریم]] [[ائمه]] [[اهل بیت]] را [[منصوب]] و معرفی فرمود<ref>حاکم نیشابورى، المستدرک على الصحیحین، بیروت، دارالمعرفة، ج ۳، ص ۱۰۹، معرفة الصحابة، {{عربی|"قال {{صل}} انّى قد ترکت فیکم الثقلین أحدهما أکبر من الاخر، کتاب اللّه و عترتی ... ثمّ أخذ بید علىّ- رضی اللّه عنه- فقال من کنت مولاه فهذا ولیه ... هذا حدیث صحیح على شرط الشیخین"}}.</ref>؛ تا در پرتو راهنمایی‌های [[معصومین]] انسان‌های جایزالخطا در [[فهم]] [[دین]] و [[قرآن]] و عمل به آنها راه راست [[هدایت]] و [[سعادت]] را بپیمایند.
«[[حمد]] و سپاس خداوندی را که برای [[هدایت]] [[جامعه]] و [[انسان‌ها]] به سوی [[توحید]] و کمال، پیامبرانی را همراه کتاب و [[شریعت]] فرستاد و برای صیانت و تداوم آن راه و [[هدایت]] افراد [[جامعه]] و [[تفسیر]] ثقل اکبر یعنی [[قرآن کریم]] [[ائمه]] [[اهل بیت]] را [[منصوب]] و معرفی فرمود<ref>حاکم نیشابورى، المستدرک على الصحیحین، بیروت، دارالمعرفة، ج ۳، ص ۱۰۹، معرفة الصحابة، {{عربی|"قال {{صل}} انّى قد ترکت فیکم الثقلین أحدهما أکبر من الاخر، کتاب اللّه و عترتی ... ثمّ أخذ بید علىّ- رضی اللّه عنه- فقال من کنت مولاه فهذا ولیه ... هذا حدیث صحیح على شرط الشیخین"}}.</ref>؛ تا در پرتو راهنمایی‌های [[معصومین]] انسان‌های جایزالخطا در [[فهم دین]] و [[قرآن]] و عمل به آنها راه راست [[هدایت]] و [[سعادت]] را بپیمایند.


[[قرآن مجید]] امر [[امامت]] و [[حکومت]] را بر ظالمین منع کرده: {{متن قرآن|لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>بقره، ۱۲۴.</ref>؛ [[فخر رازی]] از علمای مشهور [[اهل سنت]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] می‌گوید: این [[آیه]] دلالت دارد که [[منصب]] [[امامت]] و [[ریاست]] در [[دین]] به ظالمین نمی‌رسد<ref>فخر رازى، تفسیر کبیر، طبع سوم، ص ۳۷، سطر ۴.</ref>. [[قرآن مجید]] به [[مؤمنین]] [[دستور]] داده است که "فقط از [[خدا]] و [[رسول خدا]] و [[اولی الامر]] [[اطاعت]] کنید"<ref>نساء، ۵۹: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ...}}.</ref> شکی نیست که [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} معصوم‌اند چنانکه [[قرآن مجید]] فرمود: {{متن قرآن|وَأَطِيعُواْ اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ}}<ref>آل عمران، ۱۳۲.</ref>؛ یعنی: از [[خداوند]] [[اطاعت]] کنید بدون هیچ قید و استثنایی و همین طور از [[پیامبر خاتم|رسول الله]] {{صل}}. اگر [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] [[معصوم]] نمی‌بود و [[خطا]] یا اشتباه از او ممکن می‌بود اطاعتش در ردیف بلکه عین [[اطاعت خدا]] قرار نمی‌گرفت؛ همین‌طور از [[آیه]] [[اولوالامر]] که [[اطاعت]] از آنها در ردیف [[اطاعت از خدا]] و [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] {{صل}} قرار گرفته است، بخوبی معلوم می‌شود که اولو الامر هم باید مثل [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] {{صل}} باشند وگرنه حتما [[قرآن مجید]] قید و استثنا می‌آورد که در مواردی که [[دستور]] به [[گناه]] یا [[خطا]] بدهند نباید آنها را [[اطاعت]] کنیم چنانکه در مورد والدین خیلی سفارش کرده لکن [[اطاعت]] از آنها را قید و استثنا زده: {{متن قرآن|...وَإِن جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُمَا...}}<ref>عنکبوت، ۸.</ref>؛ چون پدر و مادر ممکن است [[خطا]] کنند، پس [[خداوند]] [[اطاعت]] محض و مطلق از آنها را سفارش نکرده است.
[[قرآن مجید]] امر [[امامت]] و [[حکومت]] را بر ظالمین منع کرده: {{متن قرآن|لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>بقره، ۱۲۴.</ref>؛ [[فخر رازی]] از علمای مشهور [[اهل سنت]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] می‌گوید: این [[آیه]] دلالت دارد که [[منصب]] [[امامت]] و [[ریاست]] در [[دین]] به ظالمین نمی‌رسد<ref>فخر رازى، تفسیر کبیر، طبع سوم، ص ۳۷، سطر ۴.</ref>. [[قرآن مجید]] به [[مؤمنین]] [[دستور]] داده است که "فقط از [[خدا]] و [[رسول خدا]] و [[اولی الامر]] [[اطاعت]] کنید"<ref>نساء، ۵۹: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللَّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنكُمْ...}}.</ref> شکی نیست که [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{صل}} معصوم‌اند چنانکه [[قرآن مجید]] فرمود: {{متن قرآن|وَأَطِيعُواْ اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ}}<ref>آل عمران، ۱۳۲.</ref>؛ یعنی: از [[خداوند]] [[اطاعت]] کنید بدون هیچ قید و استثنایی و همین طور از [[پیامبر خاتم|رسول الله]] {{صل}}. اگر [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] [[معصوم]] نمی‌بود و [[خطا]] یا اشتباه از او ممکن می‌بود اطاعتش در ردیف بلکه عین [[اطاعت خدا]] قرار نمی‌گرفت؛ همین‌طور از [[آیه]] [[اولوالامر]] که [[اطاعت]] از آنها در ردیف [[اطاعت از خدا]] و [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] {{صل}} قرار گرفته است، بخوبی معلوم می‌شود که اولو الامر هم باید مثل [[پیامبر خاتم|پیغمبر]] {{صل}} باشند وگرنه حتما [[قرآن مجید]] قید و استثنا می‌آورد که در مواردی که [[دستور]] به [[گناه]] یا [[خطا]] بدهند نباید آنها را [[اطاعت]] کنیم چنانکه در مورد والدین خیلی سفارش کرده لکن [[اطاعت]] از آنها را قید و استثنا زده: {{متن قرآن|...وَإِن جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُمَا...}}<ref>عنکبوت، ۸.</ref>؛ چون پدر و مادر ممکن است [[خطا]] کنند، پس [[خداوند]] [[اطاعت]] محض و مطلق از آنها را سفارش نکرده است.