خطبه ۶۹ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
خط ۱: خط ۱:
{{نهج البلاغه/بالا}}{{امامت}}
{{نهج البلاغه/بالا}}{{امامت}}
==مقدمه==
==مقدمه==
*[[امام]] {{ع}} در سحرگاهان روز ۱۹ [[رمضان]] سال ۴۰، هنگام ضربت خوردن، جملات این [[خطبه]]<ref>این خطبه در نسخه‌های ابن‌ابی‌الحدید / ۶۹، بنیاد / ۶۹، صبحی صالحی / ۷۰، عبده / ۶۶ و فیض الاسلام / ۶۹ ضبط شده است.</ref> را بر زبان آورد. بیشتر [[محدثان]] و مورخان، مطالب این [[خطبه]] را از قول [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} [[نقل]] کرده‌اند.
* [[امام]] {{ع}} در سحرگاهان روز ۱۹ [[رمضان]] سال ۴۰، هنگام ضربت خوردن، جملات این [[خطبه]]<ref>این خطبه در نسخه‌های ابن‌ابی‌الحدید / ۶۹، بنیاد / ۶۹، صبحی صالحی / ۷۰، عبده / ۶۶ و فیض الاسلام / ۶۹ ضبط شده است.</ref> را بر زبان آورد. بیشتر [[محدثان]] و مورخان، مطالب این [[خطبه]] را از قول [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} [[نقل]] کرده‌اند.
==فرازی از [[خطبه]]==
==فرازی از [[خطبه]]==
*[[امام]] {{ع}} فرمود: حالی که نشسته بودم خوابم در ربود، پس [[رسول خدا]] بر من گذر فرمود: گفتم: ای [[فرستاده خدا]]، از [[امّت]] تو چه‌ها دیدم و از کج‌بازی و [[دشمنی]] آنان چه کشیدم!" فرمود: "آنان را نفرین کن." گفتم: "[[خدا]] بهتر از آنان نصیب من کناد و بدتر از مرا بر آنان گماراد."<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 341.</ref>.
* [[امام]] {{ع}} فرمود: حالی که نشسته بودم خوابم در ربود، پس [[رسول خدا]] بر من گذر فرمود: گفتم: ای [[فرستاده خدا]]، از [[امّت]] تو چه‌ها دیدم و از کج‌بازی و [[دشمنی]] آنان چه کشیدم!" فرمود: "آنان را نفرین کن." گفتم: "[[خدا]] بهتر از آنان نصیب من کناد و بدتر از مرا بر آنان گماراد."<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 341.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۵

مقدمه

فرازی از خطبه

  • امام (ع) فرمود: حالی که نشسته بودم خوابم در ربود، پس رسول خدا بر من گذر فرمود: گفتم: ای فرستاده خدا، از امّت تو چه‌ها دیدم و از کج‌بازی و دشمنی آنان چه کشیدم!" فرمود: "آنان را نفرین کن." گفتم: "خدا بهتر از آنان نصیب من کناد و بدتر از مرا بر آنان گماراد."[۲].

منابع

پانویس

  1. این خطبه در نسخه‌های ابن‌ابی‌الحدید / ۶۹، بنیاد / ۶۹، صبحی صالحی / ۷۰، عبده / ۶۶ و فیض الاسلام / ۶۹ ضبط شده است.
  2. دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 341.