فرزندان حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در سخنی [[پیامبر]]{{صل}} در [[فضیلت]] این [[خانواده]] فرمود: به [[درستی]] که [[علی]]{{ع}} [[وصی]] و خلیفۀ من است. همسرش [[فاطمه]]{{س}} [[سرور زنان]] عالمیان دختر من است. حسن و حسین{{عم}} دو سرو [[جوانان]] [[بهشت]]، [[فرزندان]] من هستند. هر کس آنان را [[دوست]] بدارد، مرا دوست داشته و هر کس [[دشمن]] بدارد، با من [[دشمنی]] کرده است<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۹ و ۴۲۰.</ref>.<ref> [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۳۷.</ref> | در سخنی [[پیامبر]]{{صل}} در [[فضیلت]] این [[خانواده]] فرمود: به [[درستی]] که [[علی]]{{ع}} [[وصی]] و خلیفۀ من است. همسرش [[فاطمه]]{{س}} [[سرور زنان]] عالمیان دختر من است. حسن و حسین{{عم}} دو سرو [[جوانان]] [[بهشت]]، [[فرزندان]] من هستند. هر کس آنان را [[دوست]] بدارد، مرا دوست داشته و هر کس [[دشمن]] بدارد، با من [[دشمنی]] کرده است<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۹ و ۴۲۰.</ref>.<ref> [[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۳۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۵: | خط ۲۳: | ||
[[رده:فرزندان حضرت فاطمه]] | [[رده:فرزندان حضرت فاطمه]] | ||
[[رده:حضرت فاطمه]] | [[رده:حضرت فاطمه]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۱
مقدمه
فرزندان حضرت فاطمه، عبارتاند از: امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، زینب کبری(س)، امکلثوم(س) (که برخی اسمش را رقیه دانسته و ولادتش را پیش از فوت پیامبر(ص) و وفاتش را در زمان امام حسن مجتبی(ع) میدانند[۱]؛ هرچند بنا بر یک قول، دختری دیگر به نام رقیه داشتهاند که در کودکی فوت کرد[۲]) و محسن(ع) (که در جریانات پس از وفات پیامبر(ص) سقط شد[۳].[۴]
در سخنی پیامبر(ص) در فضیلت این خانواده فرمود: به درستی که علی(ع) وصی و خلیفۀ من است. همسرش فاطمه(س) سرور زنان عالمیان دختر من است. حسن و حسین(ع) دو سرو جوانان بهشت، فرزندان من هستند. هر کس آنان را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هر کس دشمن بدارد، با من دشمنی کرده است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۷، ص۳۷۸؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۹۵۴؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابه فی معرفة الصحابة، ج۸، ص۲۷۵.
- ↑ احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی، ص۵۵.
- ↑ احمد بن عبدالله طبری، ذخائر العقبی، ص۵۵؛ محمد بن جریر طبری، دلائل الإمامة، ص۴۵.
- ↑ ر.ک: شریعتجو، منیره، حضرت فاطمه، فرهنگنامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱، ص۳۱۴-۳۱۵.
- ↑ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۹ و ۴۲۰.
- ↑ اکبر ذاکری، علی، درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه، ص ۲۳۷.