احمد بن عمره کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - ']]↵{{پایان منابع}}↵↵{{اصحاب امام رضا}}↵↵==' به ']] {{پایان منابع}} ==') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
# [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[ارینب سادات امیری|امیری، ارینب سادات]]، [[احمد بن عمره کوفی (مقاله)|مقاله «احمد بن عمره کوفی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']] | # [[پرونده: 1100514.jpg|22px]] [[ارینب سادات امیری|امیری، ارینب سادات]]، [[احمد بن عمره کوفی (مقاله)|مقاله «احمد بن عمره کوفی»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه امام رضا ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۸
احمد بن عمره کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن عمره کوفی در تراجم و رجال - احمد بن عمره کوفی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
راوی امام رضا(ع). احمد بن عمره کوفی را در کسوت اصحاب و راویان امام رضا(ع) برشمرده‌اند[۱]. تنها روایت منقول وی در کتب روایی درباره ملاقات او با امام است[۲]. نمازی با ذکر این روایت در کتاب خود آن را به الخرائج و الجرائح راوندی استناد می‌دهد[۳] که در آن از وی با نام احمد بن عمر یاد شده است[۴].
از سیاق حدیث بر می‌آید که احمد بن عمره در کوفه توطن داشته و شاید بتوان دلیل اشتهار او به کوفی را نیز از این مطلب گمانه زد. با اینکه جزئیات زمانی این دیدار مشخص نشده است. ظاهراً احمد بن عمره از شهر خود به قصد دیدار امام رضا(ع) راهی خراسان[۵] می‌گردد و هنگامی که به محضر ایشان مشرف می‌شود چنین عرض می‌کند که همسرش در هنگام عزیمت او باردار بوده است و از امام می‌خواهد دعا فرماید خداوند فرزند پسری به او عنایت کند. امام به او مژده پسردار شدن می‌دهد و می‌فرماید که نام او را عمر بگذارد. احمد می‌گوید: من قصد کرده‌ام نام او را علی بگذارم و به خانواده‌ام نیز آن را سفارش کرده‌ام. امام بار دیگر بر همان نکته پیشین تأکید می‌فرماید. وی به کوفه باز می‌گردد، در حالی که پسرش به دنیا آمده بود و او را علی نامیده بودند. سپس احمد نام کودک را به عمر تغییر می‌دهد. آنگاه همسایگانش به او می‌گویند: از این پس بدگویی دیگران را درباره‌ات نمی‌پذیریم! بدین ترتیب بر او آشکار می‌شود امام به صلاح کار او بیش از خودش آگاه بوده است[۶] و با تدبیر ایشان او توانست از شر همسایگانی که به گمان علوی بودنش در صدد ایجاد فتنه برایش بودند نجات یابد[۷]. با اینکه نامی از احمد بن عمره در کتب رجالی کهن نیامده است، شاید بنا به همین داده تاریخی اندک، برخی نام وی را در زمره راویان امام رضا(ع) آورده‌اند[۸][۹][۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۹۰.
- ↑ الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۶۲؛ بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۲؛ مسند الإمام الرضا(ع)، ج۱، ص۲۴۹.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۹۰.
- ↑ الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۶۲.
- ↑ مستدرک سفینة البحار، ج۸، ص۷۳.
- ↑ الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۳۶۲؛ مسند الإمام الرضا(ع)، ج۱، ص۲۴۹؛ بحار الأنوار، ج۴۹، ص۵۲.
- ↑ مستدرک سفینة البحار، ج۸ ص۷۳.
- ↑ مسند الإمام الرضا(ع)، ج۲، ص۵۱۸.
- ↑ .منابع: بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علی، محمدباقر بن محمدتقی معروف به علامه مجلسی (۱۱۱۰ق)، تحقیق: جمعی از محققان، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، الخرائج و الجرائح، سعید بن هبة الله معروف به قطب الدین راوندی (۵۷۳ق)، تحقیق زیر نظر: سید محمد باقر ابطحی، قم، مدرسة الإمام المهدی، اول، ۱۴۰۹ق؛ مستدرک سفینة البحار، علی بن محمد نمازی شاهرودی (۱۴۰۵ق)، تحقیق: حسن نمازی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۹ق؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، علی بن محمد نمازی شاهرودی (۱۴۰۵ق)، تهران، شفق - حیدری، اول، ۱۴۱۲ق؛ مسند الإمام الرضا، عزیزالله بن محمد عطاردی قوچانی معاصر)، مشهد، کنگره جهانی امام رضا، اول، ۱۴۰۶ق.
- ↑ امیری، ارینب سادات، مقاله «احمد بن عمره کوفی»، دانشنامه امام رضا ص ۷۰۹.