ابوعمرو بن مغیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
ابن مغیت از تیره [[اسلم]] و [[مدنی]] است و در [[سند]] روایتی ([[عطاء بن ابی مروان]]، از پدرش از جدش = ابن مغیث) قرار گرفته که بر اساس آن، [[رسول خدا]]{{صل}} هنگام ورود به هر شهری، [[برکت]] و خوبی آن را از [[خداوند]] می‌خواست و از گزند آن، [[مردم]] آنجا و آنچه در آن است، به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد. [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۳۹.</ref> این [[روایت]] را از [[نسائی]] از [[ابن اسحاق]] نقل کرده، آن را مستند [[صحابی]] بودن ابن مغیث قرار داده و در قسم اول از او یاد کرده است. طبق خبری مشابه که [[بیهقی]]<ref>بیهقی، ج۵، ص۲۵۳.</ref> آن را [[ضعیف]] شمرده. او این [[دعا]] را هنگام حرکت رسول خدا{{صل}} به سوی [[خیبر]]، یا دیدن خیبر <ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.</ref> شنیده که [[همراهی]] وی را در آن [[نبرد]] می‌رساند.
ابن مغیت از تیره [[اسلم]] و [[مدنی]] است و در [[سند]] روایتی ([[عطاء بن ابی مروان]]، از پدرش از جدش = ابن مغیث) قرار گرفته که بر اساس آن، [[رسول خدا]] {{صل}} هنگام ورود به هر شهری، [[برکت]] و خوبی آن را از [[خداوند]] می‌خواست و از گزند آن، [[مردم]] آنجا و آنچه در آن است، به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد. [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۲۳۹.</ref> این [[روایت]] را از [[نسائی]] از [[ابن اسحاق]] نقل کرده، آن را مستند [[صحابی]] بودن ابن مغیث قرار داده و در قسم اول از او یاد کرده است. طبق خبری مشابه که [[بیهقی]]<ref>بیهقی، ج۵، ص۲۵۳.</ref> آن را [[ضعیف]] شمرده. او این [[دعا]] را هنگام حرکت رسول خدا {{صل}} به سوی [[خیبر]]، یا دیدن خیبر <ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.</ref> شنیده که [[همراهی]] وی را در آن [[نبرد]] می‌رساند.


ابن مغیث را بیشتر<ref>ر. ک: نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ بیهقی، ج۵، ص۲۵۳؛ حاکم، ج۳، ص۴۰۱؛ طبرانی، الدعاء، ص۴۲۷؛ همو، المعجم الکبیر، ج۸، ص۳۴؛ بخاری، ج۶، ص۴۷۲.</ref> [[عبدالرحمان بن مغیث]] و برخی<ref>ر. ک: ابن عساکر، ج۱۷، ص۱۰۸.</ref> [[عبدالله بن مغیث]] دانسته‌اند. برخی دیگر<ref>ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳.</ref> عبدالرحمان بن مغیث را همان ابومروان، [[پدر]] عطاء دانسته‌اند، و [[موسی بن عقبه]] این روایت را از عبدالله بن معتب نقل کرده است<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۲۷۹.</ref>. نسائی<ref>نسائی، ج۶، ص۱۴۰ و ر. ک: ج۷، ص۲۸۰؛ برخلاف گفته ابن حجر.</ref> [[سند روایت]] را به ابومغیث بن عمرو رسانده و واقدی آن را از {{عربی|"سعید بن عطاء بن ابی مروان عن أبیه عن جده"}} نقل کرده و نام ابومروان را، معتب بن عمرو گفته<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۰.</ref> است.
ابن مغیث را بیشتر<ref>ر. ک: نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ بیهقی، ج۵، ص۲۵۳؛ حاکم، ج۳، ص۴۰۱؛ طبرانی، الدعاء، ص۴۲۷؛ همو، المعجم الکبیر، ج۸، ص۳۴؛ بخاری، ج۶، ص۴۷۲.</ref> [[عبدالرحمان بن مغیث]] و برخی<ref>ر. ک: ابن عساکر، ج۱۷، ص۱۰۸.</ref> [[عبدالله بن مغیث]] دانسته‌اند. برخی دیگر<ref>ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳.</ref> عبدالرحمان بن مغیث را همان ابومروان، [[پدر]] عطاء دانسته‌اند، و [[موسی بن عقبه]] این روایت را از عبدالله بن معتب نقل کرده است<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۲۷۹.</ref>. نسائی<ref>نسائی، ج۶، ص۱۴۰ و ر. ک: ج۷، ص۲۸۰؛ برخلاف گفته ابن حجر.</ref> [[سند روایت]] را به ابومغیث بن عمرو رسانده و واقدی آن را از {{عربی|"سعید بن عطاء بن ابی مروان عن أبیه عن جده"}} نقل کرده و نام ابومروان را، معتب بن عمرو گفته<ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۰.</ref> است.


در مجموع، تصحیف‌های متعددی مانند "ابو" به "ابن"، "مغیث" به "معتب" و همچنین اضافه شدن سعید بن عطاء به سند، دامنه [[اختلاف]] را شدت بخشیده، به گونه‌ای که [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.</ref> حتی در لفظ معتب دو ضبط آورده: [[غیب]] را نظر [[محمد بن جریر طبری]]، و معتب را نظر دیگران دانسته است. اما مزی<ref>مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.</ref> می‌گوید: [[طبری]] در کتاب [[اسماء]] من روی عن النبی{{صل}} نام وی را مغیث دانسته است. از این رو، به نظر می‌رسد ابوعمرو بن مغیث، عبدالرحمان بن مغیث، مغیث بن عمرو و معتب بن عمرو یکی باشند. در هر صورت، وی از [[کعب الاحبار]] از [[صهیب]] نقل کرده<ref>نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ طبرانی، الدعاء ص۴۲۷.</ref> که در این صورت، [[روایت]]، مرسل و او [[تابعی]] خواهد بود<ref>ر. ک: ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳؛ مزی، ج۱۷، ص۴۲۲ و ج۲۰، ص۱۰۳.</ref> و عجلی، به تابعی بودن وی تصریح کرده است<ref>مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.</ref>. شخصی به نام ابوعمرو بن مغیث، جز در کتاب الاصابه یافت نشد.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمرو بن مغیث»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۵.</ref>
در مجموع، تصحیف‌های متعددی مانند "ابو" به "ابن"، "مغیث" به "معتب" و همچنین اضافه شدن سعید بن عطاء به سند، دامنه [[اختلاف]] را شدت بخشیده، به گونه‌ای که [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.</ref> حتی در لفظ معتب دو ضبط آورده: [[غیب]] را نظر [[محمد بن جریر طبری]]، و معتب را نظر دیگران دانسته است. اما مزی<ref>مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.</ref> می‌گوید: [[طبری]] در کتاب [[اسماء]] من روی عن النبی {{صل}} نام وی را مغیث دانسته است. از این رو، به نظر می‌رسد ابوعمرو بن مغیث، عبدالرحمان بن مغیث، مغیث بن عمرو و معتب بن عمرو یکی باشند. در هر صورت، وی از [[کعب الاحبار]] از [[صهیب]] نقل کرده<ref>نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ طبرانی، الدعاء ص۴۲۷.</ref> که در این صورت، [[روایت]]، مرسل و او [[تابعی]] خواهد بود<ref>ر. ک: ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳؛ مزی، ج۱۷، ص۴۲۲ و ج۲۰، ص۱۰۳.</ref> و عجلی، به تابعی بودن وی تصریح کرده است<ref>مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.</ref>. شخصی به نام ابوعمرو بن مغیث، جز در کتاب الاصابه یافت نشد.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمرو بن مغیث»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۶

مقدمه

ابن مغیت از تیره اسلم و مدنی است و در سند روایتی (عطاء بن ابی مروان، از پدرش از جدش = ابن مغیث) قرار گرفته که بر اساس آن، رسول خدا a هنگام ورود به هر شهری، برکت و خوبی آن را از خداوند می‌خواست و از گزند آن، مردم آنجا و آنچه در آن است، به خدا پناه می‌برد. ابن حجر[۱] این روایت را از نسائی از ابن اسحاق نقل کرده، آن را مستند صحابی بودن ابن مغیث قرار داده و در قسم اول از او یاد کرده است. طبق خبری مشابه که بیهقی[۲] آن را ضعیف شمرده. او این دعا را هنگام حرکت رسول خدا a به سوی خیبر، یا دیدن خیبر [۳] شنیده که همراهی وی را در آن نبرد می‌رساند.

ابن مغیث را بیشتر[۴] عبدالرحمان بن مغیث و برخی[۵] عبدالله بن مغیث دانسته‌اند. برخی دیگر[۶] عبدالرحمان بن مغیث را همان ابومروان، پدر عطاء دانسته‌اند، و موسی بن عقبه این روایت را از عبدالله بن معتب نقل کرده است[۷]. نسائی[۸] سند روایت را به ابومغیث بن عمرو رسانده و واقدی آن را از "سعید بن عطاء بن ابی مروان عن أبیه عن جده" نقل کرده و نام ابومروان را، معتب بن عمرو گفته[۹] است.

در مجموع، تصحیف‌های متعددی مانند "ابو" به "ابن"، "مغیث" به "معتب" و همچنین اضافه شدن سعید بن عطاء به سند، دامنه اختلاف را شدت بخشیده، به گونه‌ای که ابن اثیر[۱۰] حتی در لفظ معتب دو ضبط آورده: غیب را نظر محمد بن جریر طبری، و معتب را نظر دیگران دانسته است. اما مزی[۱۱] می‌گوید: طبری در کتاب اسماء من روی عن النبی a نام وی را مغیث دانسته است. از این رو، به نظر می‌رسد ابوعمرو بن مغیث، عبدالرحمان بن مغیث، مغیث بن عمرو و معتب بن عمرو یکی باشند. در هر صورت، وی از کعب الاحبار از صهیب نقل کرده[۱۲] که در این صورت، روایت، مرسل و او تابعی خواهد بود[۱۳] و عجلی، به تابعی بودن وی تصریح کرده است[۱۴]. شخصی به نام ابوعمرو بن مغیث، جز در کتاب الاصابه یافت نشد.[۱۵]

منابع

پانویس

  1. الاصابه، ج۷، ص۲۳۹.
  2. بیهقی، ج۵، ص۲۵۳.
  3. ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.
  4. ر. ک: نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ بیهقی، ج۵، ص۲۵۳؛ حاکم، ج۳، ص۴۰۱؛ طبرانی، الدعاء، ص۴۲۷؛ همو، المعجم الکبیر، ج۸، ص۳۴؛ بخاری، ج۶، ص۴۷۲.
  5. ر. ک: ابن عساکر، ج۱۷، ص۱۰۸.
  6. ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳.
  7. ابن ماکولا، ج۷، ص۲۷۹.
  8. نسائی، ج۶، ص۱۴۰ و ر. ک: ج۷، ص۲۸۰؛ برخلاف گفته ابن حجر.
  9. ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۰.
  10. ابن اثیر، ج۵، ص۲۳۵.
  11. مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.
  12. نسائی، ج۶، ص۱۴۰؛ طبرانی، الدعاء ص۴۲۷.
  13. ر. ک: ابن حبان، ج۷، ص۲۵۳؛ مزی، ج۱۷، ص۴۲۲ و ج۲۰، ص۱۰۳.
  14. مزی، ج۳۴، ص۲۷۸.
  15. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوعمرو بن مغیث»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۵۵.