بشر بن عامر بن مالک بن جعفر: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بشر بن عامر بن مالک بن جعفر در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از تیره [[جعفر بن کلاب]]، از [[عامر بن صعصعه]]، از [[قیس عیلان بن مضر]] است<ref>ابن حزم، ص۲۸۵.</ref>. به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.</ref> به نقل از [[ابن کلبی]]، وی پسر عموی [[لبید بن ربیعة]] شاعر بود. [[پدر]] وی از [[صحابه]] است و خودش [[زمان رسول خدا]]{{صل}} را [[درک]] کرد و از این رو [[ابن حجر]] در بخش سوم ([[مخضرمین]]) از وی نام برده است. او پسری به نام عبدالله داشت که در [[خلافت]] [[مروانیان]] از او یاد شده است. عبدالله همان کسی است که دیهای را پرداخت که بر سر آن با [[عبدالعزیز بن زراره کلابی]] که در [[زمان]] خود [[رئیس]] [[بادیه نشینان]] بود [[کشمکش]] داشت<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.</ref>. برخی وی را [[برادر]] قطیه دختر [[بشر بن عامر]]، [[همسر]] [[مروان بن حکم]] معرفی کردهاند <ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۱۲۱.</ref>. باید گفت یا در این معرفی اشتباهی رخ داده است، یا وی و [[بشر بن عامر بن مالک عامری]]، یکی هستند و ابن حجر به [[خطا]] برای آنان دو مدخل جداگانه قرار داده است. اما با توجه به اینکه بشر بن عامر بن مالک عامری، پسر ملاعب الأسنه (نیزه باز) بود، و بشر بن عامر مورد بحث ما پسر عموی [[لبید بن ربیعه]] شاعر است و ربیعه، پسر مالک بوده است نه عامر<ref>ر.ک: ابن حزم، ص۲۸۵.</ref>، به نظر میرسد آن دو یکی نباشند.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن عامر بن مالک بن جعفر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۳۸.</ref> | از تیره [[جعفر بن کلاب]]، از [[عامر بن صعصعه]]، از [[قیس عیلان بن مضر]] است<ref>ابن حزم، ص۲۸۵.</ref>. به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.</ref> به نقل از [[ابن کلبی]]، وی پسر عموی [[لبید بن ربیعة]] شاعر بود. [[پدر]] وی از [[صحابه]] است و خودش [[زمان رسول خدا]] {{صل}} را [[درک]] کرد و از این رو [[ابن حجر]] در بخش سوم ([[مخضرمین]]) از وی نام برده است. او پسری به نام عبدالله داشت که در [[خلافت]] [[مروانیان]] از او یاد شده است. عبدالله همان کسی است که دیهای را پرداخت که بر سر آن با [[عبدالعزیز بن زراره کلابی]] که در [[زمان]] خود [[رئیس]] [[بادیه نشینان]] بود [[کشمکش]] داشت<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.</ref>. برخی وی را [[برادر]] قطیه دختر [[بشر بن عامر]]، [[همسر]] [[مروان بن حکم]] معرفی کردهاند <ref>ابن ماکولا، ج۷، ص۱۲۱.</ref>. باید گفت یا در این معرفی اشتباهی رخ داده است، یا وی و [[بشر بن عامر بن مالک عامری]]، یکی هستند و ابن حجر به [[خطا]] برای آنان دو مدخل جداگانه قرار داده است. اما با توجه به اینکه بشر بن عامر بن مالک عامری، پسر ملاعب الأسنه (نیزه باز) بود، و بشر بن عامر مورد بحث ما پسر عموی [[لبید بن ربیعه]] شاعر است و ربیعه، پسر مالک بوده است نه عامر<ref>ر. ک: ابن حزم، ص۲۸۵.</ref>، به نظر میرسد آن دو یکی نباشند.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن عامر بن مالک بن جعفر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۳۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۲
مقدمه
از تیره جعفر بن کلاب، از عامر بن صعصعه، از قیس عیلان بن مضر است[۱]. به گفته ابن حجر[۲] به نقل از ابن کلبی، وی پسر عموی لبید بن ربیعة شاعر بود. پدر وی از صحابه است و خودش زمان رسول خدا (ص) را درک کرد و از این رو ابن حجر در بخش سوم (مخضرمین) از وی نام برده است. او پسری به نام عبدالله داشت که در خلافت مروانیان از او یاد شده است. عبدالله همان کسی است که دیهای را پرداخت که بر سر آن با عبدالعزیز بن زراره کلابی که در زمان خود رئیس بادیه نشینان بود کشمکش داشت[۳]. برخی وی را برادر قطیه دختر بشر بن عامر، همسر مروان بن حکم معرفی کردهاند [۴]. باید گفت یا در این معرفی اشتباهی رخ داده است، یا وی و بشر بن عامر بن مالک عامری، یکی هستند و ابن حجر به خطا برای آنان دو مدخل جداگانه قرار داده است. اما با توجه به اینکه بشر بن عامر بن مالک عامری، پسر ملاعب الأسنه (نیزه باز) بود، و بشر بن عامر مورد بحث ما پسر عموی لبید بن ربیعه شاعر است و ربیعه، پسر مالک بوده است نه عامر[۵]، به نظر میرسد آن دو یکی نباشند.[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حزم، ص۲۸۵.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۶۹.
- ↑ ابن ماکولا، ج۷، ص۱۲۱.
- ↑ ر. ک: ابن حزم، ص۲۸۵.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «بشر بن عامر بن مالک بن جعفر»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۳۸.