جزیه در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*کلمه “جزیه” یک واژه [[عربی]] است و از کلمات [[مجازات]] و [[جزا]] مشتق شده است که به معنای “پاداش” هستند<ref>کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).</ref>. طبق این معنا، [[جزیه]]، [[پاداش]] و یا مالیاتی است که [[کفّار]] [[ذمی]] در مقابل سکونت خود در [[مملکت اسلامی]] و برای تأمین هزینه‌های [[دفاعی]]، [[امنیتی]] و امور عام‌المنفعه به [[دولت اسلامی]] پرداخت می‌کنند و پرداخت این پاداش و [[مالیات]]، عین [[عدالت]] و [[انصاف]] است<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۴۶۷.</ref> | * کلمه “جزیه” یک واژه [[عربی]] است و از کلمات [[مجازات]] و [[جزا]] مشتق شده است که به معنای “پاداش” هستند<ref>کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).</ref>. طبق این معنا، [[جزیه]]، [[پاداش]] و یا مالیاتی است که [[کفّار]] [[ذمی]] در مقابل سکونت خود در [[مملکت اسلامی]] و برای تأمین هزینه‌های [[دفاعی]]، [[امنیتی]] و امور عام‌المنفعه به [[دولت اسلامی]] پرداخت می‌کنند و پرداخت این پاداش و [[مالیات]]، عین [[عدالت]] و [[انصاف]] است<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۴۶۷.</ref> | ||
* [[جزیه]] در لغت از ماده «جزی» به معنای [[مکافات]] بر چیزی، و [[مجازات]] نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته می‌شود که از [[کافران]] [[اهل کتاب]] یا [[مشرکان]] [[عجم]] گرفته می‌شد<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.</ref>. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس [[اهل ذمه]] وضع می‌شد؛ گرچه گاهی بر زمین‌های ایشان نیز بسته می‌شد<ref>منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۴۱۰.</ref> | * [[جزیه]] در لغت از ماده «جزی» به معنای [[مکافات]] بر چیزی، و [[مجازات]] نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته می‌شود که از [[کافران]] [[اهل کتاب]] یا [[مشرکان]] [[عجم]] گرفته می‌شد<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.</ref>. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس [[اهل ذمه]] وضع می‌شد؛ گرچه گاهی بر زمین‌های ایشان نیز بسته می‌شد<ref>منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۴۱۰.</ref> | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | * [[جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جزیه است. جزیه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جزیه در لغت - جزیه در قرآن - جزیه در حدیث - جزیه در فقه سیاسی - جزیه در معارف مهدوی - جزیه در معارف و سیره علوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- کلمه “جزیه” یک واژه عربی است و از کلمات مجازات و جزا مشتق شده است که به معنای “پاداش” هستند[۱]. طبق این معنا، جزیه، پاداش و یا مالیاتی است که کفّار ذمی در مقابل سکونت خود در مملکت اسلامی و برای تأمین هزینه‌های دفاعی، امنیتی و امور عام‌المنفعه به دولت اسلامی پرداخت می‌کنند و پرداخت این پاداش و مالیات، عین عدالت و انصاف است[۲]
- جزیه در لغت از ماده «جزی» به معنای مکافات بر چیزی، و مجازات نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته می‌شود که از کافران اهل کتاب یا مشرکان عجم گرفته می‌شد[۳]. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس اهل ذمه وضع می‌شد؛ گرچه گاهی بر زمین‌های ایشان نیز بسته می‌شد[۴].[۵]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).
- ↑ شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۴۶۷.
- ↑ ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.
- ↑ منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.
- ↑ حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۴۱۰.