خطبه ۶۹ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نهج البلاغه/بالا}}==مقدمه== | {{نهج البلاغه/بالا}} == مقدمه == | ||
* [[امام]] {{ع}} در سحرگاهان روز ۱۹ [[رمضان]] سال ۴۰، هنگام ضربت خوردن، جملات این [[خطبه]]<ref>این خطبه در نسخههای ابنابیالحدید / ۶۹، بنیاد / ۶۹، صبحی صالحی / ۷۰، عبده / ۶۶ و فیض الاسلام / ۶۹ ضبط شده است.</ref> را بر زبان آورد. بیشتر [[محدثان]] و مورخان، مطالب این [[خطبه]] را از قول [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} [[نقل]] کردهاند. | * [[امام]] {{ع}} در سحرگاهان روز ۱۹ [[رمضان]] سال ۴۰، هنگام ضربت خوردن، جملات این [[خطبه]]<ref>این خطبه در نسخههای ابنابیالحدید / ۶۹، بنیاد / ۶۹، صبحی صالحی / ۷۰، عبده / ۶۶ و فیض الاسلام / ۶۹ ضبط شده است.</ref> را بر زبان آورد. بیشتر [[محدثان]] و مورخان، مطالب این [[خطبه]] را از قول [[امام حسن مجتبی]] {{ع}} [[نقل]] کردهاند. | ||
==فرازی از [[خطبه]]== | == فرازی از [[خطبه]] == | ||
* [[امام]] {{ع}} فرمود: حالی که نشسته بودم خوابم در ربود، پس [[رسول خدا]] بر من گذر فرمود: گفتم: ای [[فرستاده خدا]]، از [[امّت]] تو چهها دیدم و از کجبازی و [[دشمنی]] آنان چه کشیدم!" فرمود: "آنان را نفرین کن." گفتم: "[[خدا]] بهتر از آنان نصیب من کناد و بدتر از مرا بر آنان گماراد."<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 341.</ref>. | * [[امام]] {{ع}} فرمود: حالی که نشسته بودم خوابم در ربود، پس [[رسول خدا]] بر من گذر فرمود: گفتم: ای [[فرستاده خدا]]، از [[امّت]] تو چهها دیدم و از کجبازی و [[دشمنی]] آنان چه کشیدم!" فرمود: "آنان را نفرین کن." گفتم: "[[خدا]] بهتر از آنان نصیب من کناد و بدتر از مرا بر آنان گماراد."<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 341.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۶
این مدخل وابسته به نهج البلاغه و تحت نگارش، توسعه یا بازبینی قرار دارد. |
== مقدمه ==
- امام (ع) در سحرگاهان روز ۱۹ رمضان سال ۴۰، هنگام ضربت خوردن، جملات این خطبه[۱] را بر زبان آورد. بیشتر محدثان و مورخان، مطالب این خطبه را از قول امام حسن مجتبی (ع) نقل کردهاند.
فرازی از خطبه
- امام (ع) فرمود: حالی که نشسته بودم خوابم در ربود، پس رسول خدا بر من گذر فرمود: گفتم: ای فرستاده خدا، از امّت تو چهها دیدم و از کجبازی و دشمنی آنان چه کشیدم!" فرمود: "آنان را نفرین کن." گفتم: "خدا بهتر از آنان نصیب من کناد و بدتر از مرا بر آنان گماراد."[۲].
منابع
پانویس
- ↑ این خطبه در نسخههای ابنابیالحدید / ۶۹، بنیاد / ۶۹، صبحی صالحی / ۷۰، عبده / ۶۶ و فیض الاسلام / ۶۹ ضبط شده است.
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص 341.