عبدالله بن حصین ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۱

عبدالله بن حصین ازدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.

مقدمه

عبدالله بن حصین ازدی از یاران عمر بن سعد و از کسانی بود که مانع رسیدن آب به خیام امام حسین (ع) و یارانش شده بود. نقل شده که پس از بستن شریعه فرات به دستور عبید الله بن زیاد، عبدالله بن حصین به رویارویی امام حسین (ع) آمد و گستاخانه گفت: «ای حسین! آیا این آب را نمی‌‏بینی که همچون دل آسمان می‌‏درخشد؟ به خدا سوگند یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنه‌‏کام بمیری».

امام فرمود: «خدایا او را از تشنگی بمیران و او را هرگز نیامرز» ^[۱]

حمید بن مسلم گوید: پس از آن او مریض شد و من به عیادتش رفتم. سوگند به خدا او را دیدم که پیوسته آب می‌‏خورد و سیراب نمی‌‏شد، سپس آن را پس می‌‏داد و دوباره می‏‌آشامید و سیراب نمی‏‌شد. بدین‌‏گونه بود، تا مُرد.^[۲]

منابع

محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید

پانویس

↑ « اَللَّهُمَّ اُقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لاَ تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً »؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۳، ص۳۸۹.
↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۰۴-۲۰۵.

[1] « اَللَّهُمَّ اُقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لاَ تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً »؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۳، ص۳۸۹.

[2] محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۰۴-۲۰۵.

[۱]

[۲]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 '''[[عبدالله بن حصین ازدی]]،''' یکی از [[سربازان]] و نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت.
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-عبدالله بن حصین ازدی از [[یاران]] [[عمر بن سعد]] و از کسانی بود که مانع رسیدن آب به خیام [[امام حسین]]{{ع}} و یارانش شده بود. نقل شده که پس از بستن [[شریعه]] [[فرات]] به [[دستور]] [[عبید الله بن زیاد]]، عبدالله بن حصین به [[رویارویی]] [[امام حسین]]{{ع}} آمد و گستاخانه گفت: «ای [[حسین]]! آیا این آب را نمی‌‏بینی که همچون [[دل]] [[آسمان]] می‌‏درخشد؟ به [[خدا]] [[سوگند]] یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنه‌‏کام بمیری».
+عبدالله بن حصین ازدی از [[یاران]] [[عمر بن سعد]] و از کسانی بود که مانع رسیدن آب به خیام [[امام حسین]] {{ع}} و یارانش شده بود. نقل شده که پس از بستن [[شریعه]] [[فرات]] به [[دستور]] [[عبید الله بن زیاد]]، عبدالله بن حصین به [[رویارویی]] [[امام حسین]] {{ع}} آمد و گستاخانه گفت: «ای [[حسین]]! آیا این آب را نمی‌‏بینی که همچون [[دل]] [[آسمان]] می‌‏درخشد؟ به [[خدا]] [[سوگند]] یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنه‌‏کام بمیری».
-[[امام]] فرمود: «خدایا او را از [[تشنگی]] بمیران و او را هرگز نیامرز» <ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ اُقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لاَ تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً }}؛ [[انساب الاشراف]]، [[بلاذری]]، احمدبن [[یحیی]]، چاپ [[محمود]] [[فردوس]] العظم، [[دمشق]]: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۳۸۹. </ref>
+[[امام]] فرمود: «خدایا او را از [[تشنگی]] بمیران و او را هرگز نیامرز» <ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ اُقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لاَ تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً }}؛ [[انساب الاشراف]]، [[بلاذری]]، احمدبن [[یحیی]]، چاپ [[محمود]] [[فردوس]] العظم، [[دمشق]]: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۳، ص۳۸۹. </ref>
 [[حمید بن مسلم]] گوید: پس از آن او مریض شد و من به عیادتش رفتم. [[سوگند]] به [[خدا]] او را دیدم که پیوسته آب می‌‏خورد و [[سیراب]] نمی‌‏شد، سپس آن را پس می‌‏داد و دوباره می‏‌آشامید و [[سیراب]] نمی‏‌شد. بدین‌‏گونه بود، تا مُرد.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۰۴-۲۰۵.</ref>