قتیل العبرات: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۸

قتیل العبرات کشتۀ اشک‌ها. از لقب‌های سید الشهدا (ع) است. شهیدی که هم یادش گریه آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیای عاشوراست.

مقدمه

امامان نیز توصیۀ فراوان بر عزاداری و گریستن بر مصائب آن حضرت داشته‌اند. روایت از امام حسین (ع) است که: «أَنَا قَتِيلُ الْعَبَرَاتِ»^[۱]. من کشتۀ اشک‌هایم. در حدیث دیگری فرموده است: «أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ اِسْتَعْبَرَ»^[۲]. من کشتۀ اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه اشک در چشمانش می‌آید. این صفت، در زیارتنامه‌ها هم برای آن شهید کربلا آمده است، از جمله: «وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ...»^[۳]^[۴].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).
↑ امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.
↑ مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۲.

[1] منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).

[2] امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.

[3] مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).

[4] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 | پرسش مرتبط  = امام حسین (پرسش)
 }}
-'''قتیل العبرات''' کشتۀ اشک‌ها. از [[لقب‌های سید الشهدا]]{{ع}} است. شهیدی که هم یادش [[گریه]] آور است و هم [[اشک]] ریختن در سوک او [[ثواب]] دارد و موجب احیای عاشوراست.
+'''قتیل العبرات''' کشتۀ اشک‌ها. از [[لقب‌های سید الشهدا]] {{ع}} است. شهیدی که هم یادش [[گریه]] آور است و هم [[اشک]] ریختن در سوک او [[ثواب]] دارد و موجب احیای عاشوراست.
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-[[امامان]] نیز توصیۀ فراوان بر [[عزاداری]] و [[گریستن]] بر [[مصائب]] آن [[حضرت]] داشته‌اند. [[روایت]] از [[امام حسین]]{{ع}} است که: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبَرَاتِ}}<ref>منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).</ref>. من کشتۀ اشک‌هایم. در [[حدیث]] دیگری فرموده است: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ اِسْتَعْبَرَ}}<ref>امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.</ref>. من کشتۀ اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه [[اشک]] در چشمانش می‌آید. این صفت، در [[زیارتنامه‌ها]] هم برای آن [[شهید]] [[کربلا]] آمده است، از جمله: {{متن حدیث|وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ...}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۲.</ref>.
+[[امامان]] نیز توصیۀ فراوان بر [[عزاداری]] و [[گریستن]] بر [[مصائب]] آن [[حضرت]] داشته‌اند. [[روایت]] از [[امام حسین]] {{ع}} است که: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبَرَاتِ}}<ref>منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).</ref>. من کشتۀ اشک‌هایم. در [[حدیث]] دیگری فرموده است: {{متن حدیث|أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ اِسْتَعْبَرَ}}<ref>امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۸۷.</ref>. من کشتۀ اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه [[اشک]] در چشمانش می‌آید. این صفت، در [[زیارتنامه‌ها]] هم برای آن [[شهید]] [[کربلا]] آمده است، از جمله: {{متن حدیث|وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ...}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۸۲.</ref>.
 == منابع ==