قرمطیان در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*فرقه‌ای از [[غلاة]] [[شیعه]] ([[شش امامی]]، [[اسماعیلیه]]) هستند که به [[سبعیه]] نیز نامیده شده‌اند. آنان می‌گویند: [[محمد بن اسماعیل]]، [[امام هفتم]] و [[صاحب الزمان]] است و [[معتقد]] به [[قیام به سیف]] و [[قتل]] و حرق [[مخالفان]] خود از سایر [[مذاهب اسلامی]] بودند. [[زیارت]] [[قبور]] و بوسیدن سنگ [[کعبه]] و [[اعتقاد]] به [[ظواهر]]، در [[مذهب]] آنان [[حرام]] بود و در [[احکام شریعت]]، قائل به [[تأویل]] بودند<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.</ref>. [[رئیس]] قرامطه، ابو [[طاهر]] قرمطی بود. قرامطه، [[حجر الاسود]] را از جا کنده و به [[بحرین]] - مسکن خود - بردند و بیست و دو سال نزد خود نگاه داشتند<ref>مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۶۰.</ref>.
* فرقه‌ای از [[غلاة]] [[شیعه]] ([[شش امامی]]، [[اسماعیلیه]]) هستند که به [[سبعیه]] نیز نامیده شده‌اند. آنان می‌گویند: [[محمد بن اسماعیل]]، [[امام هفتم]] و [[صاحب الزمان]] است و [[معتقد]] به [[قیام به سیف]] و [[قتل]] و حرق [[مخالفان]] خود از سایر [[مذاهب اسلامی]] بودند. [[زیارت]] [[قبور]] و بوسیدن سنگ [[کعبه]] و [[اعتقاد]] به [[ظواهر]]، در [[مذهب]] آنان [[حرام]] بود و در [[احکام شریعت]]، قائل به [[تأویل]] بودند<ref>معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.</ref>. [[رئیس]] قرامطه، ابو [[طاهر]] قرمطی بود. قرامطه، [[حجر الاسود]] را از جا کنده و به [[بحرین]] - مسکن خود - بردند و بیست و دو سال نزد خود نگاه داشتند<ref>مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۶۰.</ref>.


==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
* [[آیا قرامطه از فرقه‌های مدعی مهدویت‌‌اند؟ (پرسش)]]
* [[آیا قرامطه از فرقه‌های مدعی مهدویت‌‌اند؟ (پرسش)]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
خط ۱۸: خط ۱۸:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:قرمطیان]]
[[رده:قرمطیان]]

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۰

مقدمه

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۸، ص ۲۷۱.
  2. مهدی موعود، پاورقی، ص ۶۱۶.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۶۰.