ولید بن عتبه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۲

مقدمه

ولید بن عتبه والی مدینه هنگام مرگ معاویه بود. یزید نامه به او نوشت و ضمن خبر دادن مرگ معاویه، از او خواست که از امام حسین (ع) بیعت بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. بیعت گرفتن از حسین (ع) برای ولید دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون خشونت رفتار کند. اما با مشورتی که با “مروان حکم” انجام داد، مروان موضع متزلزل ولید را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه امام را به دار الاماره احضار کند. سیدالشهدا (ع) شبانه به دار الاماره رفت. گفتگوهایی میان امام و والی مدینه و ولید انجام گرفت و امام، بدون بیعت از آنجا خارج شد^[۱]^[۲].

منابع

محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا

پانویس

↑ حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.
↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۷.

[1] حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.

[2] محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۷.

[۱]

[۲]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-'''ولید بن عتبه''' [[والی مدینه]] هنگام [[مرگ]] [[معاویه]] بود. [[یزید]] [[نامه]] به او نوشت و ضمن خبر دادن [[مرگ]] [[معاویه]]، از او خواست که از [[امام حسین]]{{ع}} [[بیعت]] بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. [[بیعت گرفتن]] از [[حسین]]{{ع}} برای [[ولید]] دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون [[خشونت]] [[رفتار]] کند. اما با مشورتی که با “مروان حکم” انجام داد، [[مروان]] موضع [[متزلزل]] [[ولید]] را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه [[امام]] را به [[دار الاماره]] احضار کند. [[سیدالشهدا]]{{ع}} شبانه به [[دار الاماره]] رفت. گفتگوهایی میان [[امام]] و [[والی مدینه]] و [[ولید]] انجام گرفت و [[امام]]، بدون [[بیعت]] از آنجا خارج شد<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۷.</ref>.
+'''ولید بن عتبه''' [[والی مدینه]] هنگام [[مرگ]] [[معاویه]] بود. [[یزید]] [[نامه]] به او نوشت و ضمن خبر دادن [[مرگ]] [[معاویه]]، از او خواست که از [[امام حسین]] {{ع}} [[بیعت]] بگیرد و اگر نپذیرفت، گردنش را بزند. [[بیعت گرفتن]] از [[حسین]] {{ع}} برای [[ولید]] دشوار بود و می‌خواست با او عاقلانه و بدون [[خشونت]] [[رفتار]] کند. اما با مشورتی که با “مروان حکم” انجام داد، [[مروان]] موضع [[متزلزل]] [[ولید]] را به مسخره گرفت و برآشفت و او را تحریک کرد که شبانه [[امام]] را به [[دار الاماره]] احضار کند. [[سیدالشهدا]] {{ع}} شبانه به [[دار الاماره]] رفت. گفتگوهایی میان [[امام]] و [[والی مدینه]] و [[ولید]] انجام گرفت و [[امام]]، بدون [[بیعت]] از آنجا خارج شد<ref>حیاة الامام الحسین، ج۲، ص۲۵۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۷.</ref>.
 == منابع ==