حدیث رایت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; fo...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''حدیث رایت''': حدیثی که اشاره به واگذاری پرچم به [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} در نبرد فتح خیبر دارد. به این حدیث "حدیث خیبر" نیز گفته می‌شود. در جنگ خیبر که یهودیان در قلعه‌های خود موضع گرفته بودند و تسلیم نمی‌شدند، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} ابتدا پرچم را به [[ابوبکر]] داد، او برای فتح قلعه رفت ولی کاری از پیش نبرد. سپس به [[عمر]] سپرد، او هم رفت و بدون فتح برگشت. [[پیامبر]] فرمود: فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد، [[خدا]] و [[پیامبر|رسول]] هم او را دوست دارند و خداوند فتح را به دست او قرار می‌دهد و وی هرگز از میدان نمی‌گریزد<ref>{{عربی|اندازه=155%|لاعطینّ الرّایة غدا رجلا یحبّ اللّه و رسوله و یحبّه اللّه و رسوله، یفتح اللّه علی یدیه لیس بفرّار}} اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۳۳۷، سیرۀ ابن هشام، ج ۳ ص ۳۴۹، بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۸، الفصول المهمه، ص ۳۶، احقاق الحق، ج ۵ ص ۴۶۳ و ج ۱۶ ص ۲۲۰</ref>. این کلام نبوی نیز در نقل‌ها به صورت‌های مختلف آمده است. [[امام علی|علی]]{{ع}} با آنکه چشم درد داشت، به برکت [[پیامبر]] شفا یافت. [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] پرچم را به او داد و خیبر به دست [[امام علی|علی]]{{ع}} گشوده شد. این فضیلت بزرگ در کتب تاریخ و مجموعه‌های روایی و تألیفات مناقب آمده و از ویژگی‌های [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} به شمار می‌رود. حسان بن ثابت در آن واقعه از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} اجازه خواست و این منقبت را به شعر بیان کرد<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۵</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۱۱.</ref>
* حدیثی که اشاره به واگذاری پرچم به [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} در نبرد فتح خیبر دارد. به این حدیث "حدیث خیبر" نیز گفته می‌شود. در جنگ خیبر که یهودیان در قلعه‌های خود موضع گرفته بودند و تسلیم نمی‌شدند، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} ابتدا پرچم را به [[ابوبکر]] داد، او برای فتح قلعه رفت ولی کاری از پیش نبرد. سپس به [[عمر]] سپرد، او هم رفت و بدون فتح برگشت. [[پیامبر]] فرمود: فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد، [[خدا]] و [[پیامبر|رسول]] هم او را دوست دارند و خداوند فتح را به دست او قرار می‌دهد و وی هرگز از میدان نمی‌گریزد<ref>{{عربی|اندازه=120%| لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ لَيْسَ بِفَرَّارٍ }}؛ اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۳۳۷، سیرۀ ابن هشام، ج ۳ ص ۳۴۹، بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۸، الفصول المهمه، ص ۳۶، احقاق الحق، ج ۵ ص ۴۶۳ و ج ۱۶ ص ۲۲۰</ref>. این کلام نبوی نیز در نقل‌ها به صورت‌های مختلف آمده است. [[امام علی|علی]]{{ع}} با آنکه چشم درد داشت، به برکت [[پیامبر]] شفا یافت. [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] پرچم را به او داد و خیبر به دست [[امام علی|علی]]{{ع}} گشوده شد. این فضیلت بزرگ در کتب تاریخ و مجموعه‌های روایی و تألیفات مناقب آمده و از ویژگی‌های [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} به شمار می‌رود. حسان بن ثابت در آن واقعه از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} اجازه خواست و این منقبت را به شعر بیان کرد<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۵</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۱۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۳۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حدیث رایت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
  • حدیثی که اشاره به واگذاری پرچم به امیر مؤمنان(ع) در نبرد فتح خیبر دارد. به این حدیث "حدیث خیبر" نیز گفته می‌شود. در جنگ خیبر که یهودیان در قلعه‌های خود موضع گرفته بودند و تسلیم نمی‌شدند، پیامبر خدا(ص) ابتدا پرچم را به ابوبکر داد، او برای فتح قلعه رفت ولی کاری از پیش نبرد. سپس به عمر سپرد، او هم رفت و بدون فتح برگشت. پیامبر فرمود: فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد، خدا و رسول هم او را دوست دارند و خداوند فتح را به دست او قرار می‌دهد و وی هرگز از میدان نمی‌گریزد[۱]. این کلام نبوی نیز در نقل‌ها به صورت‌های مختلف آمده است. علی(ع) با آنکه چشم درد داشت، به برکت پیامبر شفا یافت. حضرت رسول پرچم را به او داد و خیبر به دست علی(ع) گشوده شد. این فضیلت بزرگ در کتب تاریخ و مجموعه‌های روایی و تألیفات مناقب آمده و از ویژگی‌های امیر المؤمنین(ع) به شمار می‌رود. حسان بن ثابت در آن واقعه از رسول خدا(ص) اجازه خواست و این منقبت را به شعر بیان کرد[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ لَيْسَ بِفَرَّارٍ ؛ اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۳۳۷، سیرۀ ابن هشام، ج ۳ ص ۳۴۹، بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۸، الفصول المهمه، ص ۳۶، احقاق الحق، ج ۵ ص ۴۶۳ و ج ۱۶ ص ۲۲۰
  2. بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۵
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۱۱.