آیه اوتوا العلم: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = آیه اوتوا العلم | عنوان مدخل = آیه اوتوا العلم | مداخل مرتبط = آیه اوتوا العلم در قرآن - آیه اوتوا العلم در حدیث - آیه اوتوا العلم در معارف و سیره حسینی | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== خداوند می‌فرماید: {{متن قرآ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
در این که مراد از «العلم» چیست، دو احتمال است:
در این که مراد از «العلم» چیست، دو احتمال است:


==مراد [[علم کتاب]] است==
===نخست: مراد [[علم کتاب]] است===
در این صورت، این [[آیه]] با ضمیمه به چند آیه دیگر به نتیجه می‌رسد:
در این صورت، این [[آیه]] با ضمیمه به چند آیه دیگر به نتیجه می‌رسد:
#خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ}}<ref>«و کافران می‌گویند: تو فرستاده (خداوند) نیستی؛ بگو: میان من و شما خداوند و کسی که دانش کتاب نزد اوست، گواه بس» سوره رعد، آیه ۴۳.</ref>
#خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ}}<ref>«و کافران می‌گویند: تو فرستاده (خداوند) نیستی؛ بگو: میان من و شما خداوند و کسی که دانش کتاب نزد اوست، گواه بس» سوره رعد، آیه ۴۳.</ref>
خط ۱۹: خط ۱۹:
نتیجه اینکه: [[آیات بینات]] [[قرآن]] در سینه [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} است.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۳.</ref>
نتیجه اینکه: [[آیات بینات]] [[قرآن]] در سینه [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} است.<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[دانشنامه علمی کلمات امام حسین ج۱ (کتاب)|دانشنامه علمی کلمات امام حسین]]، ج۱، ص ۲۲۳.</ref>


==مراد [[علم الیقین]] باشد==
===دوم: مراد [[علم الیقین]] باشد===
با این احتمال نیز، به ضمیمه چند آیه می‌توان به نتیجه رسید:
با این احتمال نیز، به ضمیمه چند آیه می‌توان به نتیجه رسید:
#آیه [[عصمت امام]]؛ خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>«پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>. و نیز می‌فرماید: {{متن قرآن|...وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>.
#آیه [[عصمت امام]]؛ خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ}}<ref>«پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>. و نیز می‌فرماید: {{متن قرآن|...وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۴

مقدمه

خداوند می‌فرماید: ﴿بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ[۱]. در این که مراد از «العلم» چیست، دو احتمال است:

نخست: مراد علم کتاب است

در این صورت، این آیه با ضمیمه به چند آیه دیگر به نتیجه می‌رسد:

  1. خداوند می‌فرماید: ﴿وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ[۲]
  2. همچنین می‌فرماید: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ[۳]. 
  3. همچنین می‌فرماید: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا[۴].

نتیجه اینکه: آیات بینات قرآن در سینه اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است.[۵]

دوم: مراد علم الیقین باشد

با این احتمال نیز، به ضمیمه چند آیه می‌توان به نتیجه رسید:

  1. آیه عصمت امام؛ خداوند می‌فرماید: ﴿لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ[۶]. و نیز می‌فرماید: ﴿...وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ[۷].
  2. منشأ عصمت، علم به حقایق امور است؛ خداوند می‌فرماید: ﴿قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنَ الْجَاهِلِينَ[۸].

نتیجه این که: در سینه امامان معصوم(ع) از جمله امام حسین(ع)، حقیقت قرآن وجود دارد و هرکس حقیقت قرآن نزد اوست، بیاناتش در تفسیر قرآن حجت است.[۹]

منابع

پانویس

  1. «اما آن (قرآن) آیاتی روشن است در سینه کسانی که به آنان دانش داده‌اند» سوره عنکبوت، آیه ۴۹.
  2. «و کافران می‌گویند: تو فرستاده (خداوند) نیستی؛ بگو: میان من و شما خداوند و کسی که دانش کتاب نزد اوست، گواه بس» سوره رعد، آیه ۴۳.
  3. «که این قرآنی ارجمند است * در نوشته‌ای فرو پوشیده * که جز پاکان را به آن دسترس نیست» سوره واقعه، آیه ۷۷-۷۹.
  4. «جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.
  5. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین، ج۱، ص ۲۲۳.
  6. «پیمان من به ستمکاران نمی‌رسد» سوره بقره، آیه ۱۲۴.
  7. «ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.
  8. «(یوسف) گفت: پروردگارا! زندان از آنچه مرا به آن فرا می‌خواند خوش‌تر است و اگر فریبشان را از من نگردانی به آنان می‌گرایم و از نادانان خواهم بود» سوره یوسف، آیه ۳۳.
  9. رضوانی، علی اصغر، دانشنامه علمی کلمات امام حسین، ج۱، ص ۲۲۴.