حماد بن عیسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'خآدمی' به 'خادمی') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
از [[راویان حدیث]] و از [[یاران امام کاظم]] {{ع}} و [[امام رضا]] {{ع}} میباشد<ref>الرجال کشی، ج۲، ص۸۳۰؛ الرجال نجاشی، ص۱۰۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۲۴.</ref>. او از اهالی [[کوفه]] بود و در [[بصره]] سکونت داشت که در [[سال ۲۰۹ هجری]] و در [[زمان]] [[امامت امام جواد]] {{ع}} درگذشت. وی دارای تألیفاتی چون، کتاب [[زکاة]]، کتاب [[صلاة]] و... میباشد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۲۴-۲۲۵.</ref>. | از [[راویان حدیث]] و از [[یاران امام کاظم]] {{ع}} و [[امام رضا]] {{ع}} میباشد<ref>الرجال کشی، ج۲، ص۸۳۰؛ الرجال نجاشی، ص۱۰۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۲۴.</ref>. او از اهالی [[کوفه]] بود و در [[بصره]] سکونت داشت که در [[سال ۲۰۹ هجری]] و در [[زمان]] [[امامت امام جواد]] {{ع}} درگذشت. وی دارای تألیفاتی چون، کتاب [[زکاة]]، کتاب [[صلاة]] و... میباشد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۲۴-۲۲۵.</ref>. | ||
او میگوید: «بر [[امام کاظم]] {{ع}} وارد شدم، گفتم: فدایت شوم! از [[خدا]] بخواه به من خانهای و زوجهای و [[فرزندی]] و | او میگوید: «بر [[امام کاظم]] {{ع}} وارد شدم، گفتم: فدایت شوم! از [[خدا]] بخواه به من خانهای و زوجهای و [[فرزندی]] و خادمی عطا کند و در هر سال [[حج]] قسمت من گرداند. [[امام]] {{ع}} فرمودند: «{{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ}}، خدایا! به او خانهای و زوجهای و فرزندی و خادمی و پنجاه سال حج عطا کن». | ||
حمّاد میگوید: «چون شرط کردند. پنجاه سال، فهمیدم که بیش از پنجاه بار حج نخواهم کرد. اکنون [[چهل]] و هشت حج به جا آوردم و این خانهای است که خدا به من داده و این زوجه من است که پشت پرده است و [[کلام]] مرا میشنود و این [[فرزند من]] و این [[خادم]] من است که خدا به من عطا کرده است». | حمّاد میگوید: «چون شرط کردند. پنجاه سال، فهمیدم که بیش از پنجاه بار حج نخواهم کرد. اکنون [[چهل]] و هشت حج به جا آوردم و این خانهای است که خدا به من داده و این زوجه من است که پشت پرده است و [[کلام]] مرا میشنود و این [[فرزند من]] و این [[خادم]] من است که خدا به من عطا کرده است». | ||
نسخهٔ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۷
مقدمه
از راویان حدیث و از یاران امام کاظم (ع) و امام رضا (ع) میباشد[۱]. او از اهالی کوفه بود و در بصره سکونت داشت که در سال ۲۰۹ هجری و در زمان امامت امام جواد (ع) درگذشت. وی دارای تألیفاتی چون، کتاب زکاة، کتاب صلاة و... میباشد[۲].
او میگوید: «بر امام کاظم (ع) وارد شدم، گفتم: فدایت شوم! از خدا بخواه به من خانهای و زوجهای و فرزندی و خادمی عطا کند و در هر سال حج قسمت من گرداند. امام (ع) فرمودند: ««اللَّهُمَّ صَلِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»، خدایا! به او خانهای و زوجهای و فرزندی و خادمی و پنجاه سال حج عطا کن». حمّاد میگوید: «چون شرط کردند. پنجاه سال، فهمیدم که بیش از پنجاه بار حج نخواهم کرد. اکنون چهل و هشت حج به جا آوردم و این خانهای است که خدا به من داده و این زوجه من است که پشت پرده است و کلام مرا میشنود و این فرزند من و این خادم من است که خدا به من عطا کرده است».
بعد از آن، حمّاد دو حج انجام داد و پنجاه حج کامل شد، سپس خارج شد برای انجام حج به همراه ابوالعباس نوفلی قصری، وقتی به جایی رسید که باید مُحرِم شود، وارد رودخانه شد تا غسل کند، سیل او را با خود برد و غرق شد، قبل از این که حجی اضافه بر پنجاه حج انجام دهد[۳].[۴]