جز
جایگزینی متن - 'شبه جزیره عربستان' به 'شبه جزیره عربستان'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
جز (جایگزینی متن - 'شبه جزیره عربستان' به 'شبه جزیره عربستان') |
||
| خط ۱۴۶: | خط ۱۴۶: | ||
=== [[آزاد]] کردن برده === | === [[آزاد]] کردن برده === | ||
در دوران [[حیات]] [[امام علی]] {{ع}}، در | در دوران [[حیات]] [[امام علی]] {{ع}}، در [[شبه جزیره عربستان]]، همانند سایر نقاط [[جهان]]، [[برده‌داری]] به شدت رواج داشت. [[مبارزه]] با این پدیده ناگوار که از [[طبیعت]] [[نظام‌های سیاسی]] و [[اقتصادی]] آن [[زمان]]، به خصوص از شیوه [[رفتار با اسیران]] [[جنگی]]، نشأت می‌گرفت، کار آسانی نبود. با این حال [[اسلام]] از ابتدای [[ظهور]]، نارضایی خود را از این پدیده [[اعلان]] کرد و [[تدابیر]] منظمی را برای برچیدن تدریجی بساط برده‌داری به [[اجرا]] گذاشت. [[تشویق]] به [[خوش‌رفتاری]] با بردگان، [[ترغیب]] به آزادسازی داوطلبانه آنان، پذیرش آزاد کردن [[بنده]] به عنوان [[کفاره]] برخی [[گناهان]] و [[آزادی]] قهری آنان با اسباب گوناگون، از جمله این تدابیر بود. | ||
[[شیوه برخورد امام علی]] {{ع}} با برده‌داری، یکی از شواهد محکم [[مخالفت]] اسلام با این پدیده شوم است. [[امام]] در حالی که در [[زندگی شخصی]]، انواع [[سختی‌ها]] را بر خود روامی‌داشت، از هیچ کوششی برای آزادی و [[استقلال]] انسان‌هایی که ناخواسته در دام [[بردگی]] گرفتار شده بودند، دریغ نمی‌کرد. ثمره تلاش او در این راه آزاد شدن هزار بنده بود. [[عظمت]] این خدمت امام در صورتی به خوبی [[احساس]] خواهد شد که بدانیم ایشان، این تعداد برده را با دسترنج خود آزاد کرده است؛ چنان که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: «[[سوگند]] به [[آفریدگار جهان]] که او امام علی {{ع}} برای جلب [[خشنودی خداوند]]، هزار برده آزاد کرد؛ به گونه‌ای که در راه آزادی آنان، دستان او تاول زد»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۸، ص۱۶۵، ح۱۷۵.</ref>. | [[شیوه برخورد امام علی]] {{ع}} با برده‌داری، یکی از شواهد محکم [[مخالفت]] اسلام با این پدیده شوم است. [[امام]] در حالی که در [[زندگی شخصی]]، انواع [[سختی‌ها]] را بر خود روامی‌داشت، از هیچ کوششی برای آزادی و [[استقلال]] انسان‌هایی که ناخواسته در دام [[بردگی]] گرفتار شده بودند، دریغ نمی‌کرد. ثمره تلاش او در این راه آزاد شدن هزار بنده بود. [[عظمت]] این خدمت امام در صورتی به خوبی [[احساس]] خواهد شد که بدانیم ایشان، این تعداد برده را با دسترنج خود آزاد کرده است؛ چنان که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: «[[سوگند]] به [[آفریدگار جهان]] که او امام علی {{ع}} برای جلب [[خشنودی خداوند]]، هزار برده آزاد کرد؛ به گونه‌ای که در راه آزادی آنان، دستان او تاول زد»<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۸، ص۱۶۵، ح۱۷۵.</ref>. | ||