سعد بن سعد اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سعد بن سعد اشعری قمی در تراجم و رجال]] - [[سعد بن سعد اشعری قمی در تاریخ اسلامی]] - [[سعد بن سعد اشعری قمی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سعد بن سعد اشعری قمی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
[[سعد بن سعد بن احوص بن سعد بن مالک اشعری قمی]] از [[اصحاب]] [[امام کاظم]]،<ref>رجال البرقی، ص ۵۱.</ref> [[امام رضا]]<ref>رجال الطوسی،ص ۳۷۸.</ref> و [[امام جواد]]{{عم}} است که از امام رضا و امام جواد{{ع}}، [[زکریا بن آدم]] و [[صفوان]] [[روایت]] نقل کرده است. [[عباد بن سلیمان]]، [[محمد بن خالد برقی]] و [[احمد بن محمد بن عیسی]] از او روایت<ref> معجم رجال الحدیث، ج۸، ص ۶۰ و ۶۲.</ref> کرده‌اند. امام جواد{{ع}}درباره او و چند نفر دیگر از اصحابش [[دعا]] می‌‌کند و می‌‌فرماید: آنان از افراد [[وفادار]] نسبت به من بودند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص ۵۰۳.</ref>


== مقدمه ==
[[نجاشی]] وی را فردی [[موثق]] خوانده و کتاب‌های مسائل [[الرضا]]{{ع}} و دو کتاب مبوّب و غیر مبوّب را از او دانسته، اما عنوانی برای آنها نیاورده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص ۴۰۵ و ۴۰۶.</ref> [[آقابزرگ تهرانی]] از آن دو کتاب به عنوان کتاب الحدیث یاد کرده است<ref> الذریعه، ج۶، ص ۳۳۵.</ref> یک کتاب به صورت فصل بندی شده و اثر دیگری نیز به همین نام، اما بدون فصل و باب.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۳۵۹.</ref>
[[سعد بن سعد بن الأحوص بن سعد بن مالک اشعری قمی]]، از [[خاندان اشعری]] است که خدمات شایانی در [[ترویج]] [[مذهب شیعه]] انجام داده‌اند و ده‌ها [[فقیه]] و [[محدّث]] و [[متکلم]] در دامان خویش پرورده‌اند. تاریخ‌نگارانی که شرح‌حال سعد را نوشته‌اند، از او به [[نیکی]] یاد کرده و وی را مورد [[ستایش]] قرار داده‌اند.
 
سعد دارای تألیفات بوده و تمام [[تاریخ‌نویسان]] ایشان را مورد [[اطمینان]] دانسته‌اند<ref>رجال نجاشی، ص۱۲۷؛ الفهرست طوسی، ص۷۶.</ref>.
سعد بن سعد از [[یاران]] و [[راویان حدیث]] از دو [[امام همام]]، [[امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} و [[امام جواد]] {{ع}} می‌باشد که [[علی بن احمد بن احمد بن طاهر]] از او [[روایت]] می‌کند<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۵۹.</ref>.
 
[[شخصیت]] [[فقهی]] سعد چنان بود که امام جواد {{ع}} از ایشان به نیکی یاد می‌کردند و در [[حق]] وی [[دعا]] می‌نمودند<ref>رجال کشی، ج۲، ص۷۹۲.</ref>. سعد برای [[شناخت]] [[مکتب]] و [[اخبار]] [[اهل بیت]] [[عصمت]] {{عم}} از [[شهر قم]] به [[مدینه]] و سپس به [[خراسان]] [[هجرت]] کرد. [[محل دفن]] سعد بن سعد اشعری معلوم نیست و نمی‌توان در این موضوع نظری [[قاطع]] داد شاید مثل بسیاری از خاندان اشعری، در جوار [[حرم]] [[حضرت معصومه]] {{س}} در [[شهر مقدس قم]] [[دفن]] شده باشد<ref>اصول کافی، ج۱، ص۳۳؛ بحارالانوار، ج۱۱، ص۶۶؛ ج۳، ص۲۴۰؛ بانک اطلاعات کتابخانه حضرت معصومه {{س}}؛ وسائل الشیعه، ج۴، ص۱۱۹.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۸۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۷: خط ۱۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:سعد بن سعد اشعری قمی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:راویان امام رضا]]

نسخهٔ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۹

آشنایی اجمالی

سعد بن سعد بن احوص بن سعد بن مالک اشعری قمی از اصحاب امام کاظم،[۱] امام رضا[۲] و امام جواد(ع) است که از امام رضا و امام جواد(ع)، زکریا بن آدم و صفوان روایت نقل کرده است. عباد بن سلیمان، محمد بن خالد برقی و احمد بن محمد بن عیسی از او روایت[۳] کرده‌اند. امام جواد(ع)درباره او و چند نفر دیگر از اصحابش دعا می‌‌کند و می‌‌فرماید: آنان از افراد وفادار نسبت به من بودند.[۴]

نجاشی وی را فردی موثق خوانده و کتاب‌های مسائل الرضا(ع) و دو کتاب مبوّب و غیر مبوّب را از او دانسته، اما عنوانی برای آنها نیاورده است.[۵] آقابزرگ تهرانی از آن دو کتاب به عنوان کتاب الحدیث یاد کرده است[۶] یک کتاب به صورت فصل بندی شده و اثر دیگری نیز به همین نام، اما بدون فصل و باب.[۷]

منابع

پانویس

  1. رجال البرقی، ص ۵۱.
  2. رجال الطوسی،ص ۳۷۸.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۸، ص ۶۰ و ۶۲.
  4. اختیار معرفة الرجال، ص ۵۰۳.
  5. رجال النجاشی، ج۱، ص ۴۰۵ و ۴۰۶.
  6. الذریعه، ج۶، ص ۳۳۵.
  7. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۵۹.