سفیان بن مصعب عبدی کوفی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{نبوت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== شاعر مشهور کوفی و از برگزیدگان شاعران اهل بیت{{عم}} است. ابوعمرو نجاشی در رجال خود روایت میکند که امام صادق{{ع}} فرمود: «شعر عبدی را به [...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
شاعر مشهور [[کوفی]] و از [[برگزیدگان]] [[شاعران]] [[اهل بیت]]{{عم}} است. [[ابوعمرو نجاشی]] در [[رجال]] خود [[روایت]] میکند که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «[[شعر]] [[عبدی]] را به [[فرزندان]] خود بیاموزید؛ زیرا او بر [[دین خدا]] [[استوار]] است». وقتی به حضور امام صادق{{ع}} میرسید، آن [[حضرت]] همه [[اهل]] [[خانه]] را جمع میکرد و به سفیان بن مصعب میفرمود: «حالا مرثیه خود را در [[شهادت امام حسین]]{{ع}} بخوان». با خواندن او صدای [[گریه]] و ناله از همه برمیخاست تا جایی که [[مردم مدینه]] به در خانه میآمدند و میگریستند<ref>تأسیس الشیعه، ص۱۹۲.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۴.</ref> | شاعر مشهور [[کوفی]] و از [[برگزیدگان]] [[شاعران]] [[اهل بیت]]{{عم}} است. [[ابوعمرو نجاشی]] در [[رجال]] خود [[روایت]] میکند که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «[[شعر]] [[عبدی]] را به [[فرزندان]] خود بیاموزید؛ زیرا او بر [[دین خدا]] [[استوار]] است». وقتی به حضور امام صادق{{ع}} میرسید، آن [[حضرت]] همه [[اهل]] [[خانه]] را جمع میکرد و به سفیان بن مصعب میفرمود: «حالا مرثیه خود را در [[شهادت امام حسین]]{{ع}} بخوان». با خواندن او صدای [[گریه]] و ناله از همه برمیخاست تا جایی که [[مردم مدینه]] به در خانه میآمدند و میگریستند<ref>تأسیس الشیعه، ص۱۹۲.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۴.</ref> | ||
==[[ابومحمد سفیان بن مصعب کوفی عبدی]]== | |||
برخی نام وی را [[سیف]] ضبط کردهاند.<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۷ اختیار معرفة الرجال ص۴۰۱.</ref> او [[اهل همدان]] بود<ref>رجال البرقی ص۴۱.</ref> و در شمار [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} یاد شده<ref>رجال الطوسی ص۲۱۳.</ref> و از آن [[حضرت]] [[روایت]] نقل کرده است.<ref>الروضه ص۲۱۵.</ref> [[ابوداود سلیمان مسترق]] از وی روایت میکند.<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.</ref> [[رجال شناسان]] [[شیعه]] وی را امامی<ref>اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.</ref> و [[ممدوح]]<ref>تنقیح المقال ج۲، ص۴۰.</ref> توصیف نمودهاند. سفیان در زمره شاعرانی<ref>رجال الطوسی ص۲۱۳.</ref> است که برای [[اهل بیت]]{{ع}} [[شعر]] میسرودهاند،<ref>مناقب آل ابی طالب ج۳، ص۲۶۹.</ref> تا آنجا که گفتهاند: [[امام صادق]]{{ع}} [[تعلیم]] اشعار وی را به اطفال توصیه فرمودند.<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.</ref> از آثار او میتوان به کتاب [[دیوان]] العبدی اشاره کرد.<ref>الذریعه ج۹، ص۷۰۳.</ref> وی در حدود ۱۲۰ هـ در [[شهر کوفه]] درگذشت.<ref>اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.</ref>.<ref>[[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۳۷۰.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:IM010499.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''']] | # [[پرونده:IM010499.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''']] | ||
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
شاعر مشهور کوفی و از برگزیدگان شاعران اهل بیت(ع) است. ابوعمرو نجاشی در رجال خود روایت میکند که امام صادق(ع) فرمود: «شعر عبدی را به فرزندان خود بیاموزید؛ زیرا او بر دین خدا استوار است». وقتی به حضور امام صادق(ع) میرسید، آن حضرت همه اهل خانه را جمع میکرد و به سفیان بن مصعب میفرمود: «حالا مرثیه خود را در شهادت امام حسین(ع) بخوان». با خواندن او صدای گریه و ناله از همه برمیخاست تا جایی که مردم مدینه به در خانه میآمدند و میگریستند[۱].[۲]
ابومحمد سفیان بن مصعب کوفی عبدی
برخی نام وی را سیف ضبط کردهاند.[۳] او اهل همدان بود[۴] و در شمار اصحاب امام صادق(ع) یاد شده[۵] و از آن حضرت روایت نقل کرده است.[۶] ابوداود سلیمان مسترق از وی روایت میکند.[۷] رجال شناسان شیعه وی را امامی[۸] و ممدوح[۹] توصیف نمودهاند. سفیان در زمره شاعرانی[۱۰] است که برای اهل بیت(ع) شعر میسرودهاند،[۱۱] تا آنجا که گفتهاند: امام صادق(ع) تعلیم اشعار وی را به اطفال توصیه فرمودند.[۱۲] از آثار او میتوان به کتاب دیوان العبدی اشاره کرد.[۱۳] وی در حدود ۱۲۰ هـ در شهر کوفه درگذشت.[۱۴].[۱۵].
منابع
پانویس
- ↑ تأسیس الشیعه، ص۱۹۲.
- ↑ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۴۸۴.
- ↑ جامع الرواة ج۱، ص۳۶۷ اختیار معرفة الرجال ص۴۰۱.
- ↑ رجال البرقی ص۴۱.
- ↑ رجال الطوسی ص۲۱۳.
- ↑ الروضه ص۲۱۵.
- ↑ جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.
- ↑ اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.
- ↑ تنقیح المقال ج۲، ص۴۰.
- ↑ رجال الطوسی ص۲۱۳.
- ↑ مناقب آل ابی طالب ج۳، ص۲۶۹.
- ↑ جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.
- ↑ الذریعه ج۹، ص۷۰۳.
- ↑ اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۳۷۰.