سفیان بن مصعب عبدی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== شاعر مشهور کوفی و از برگزیدگان شاعران اهل بیت{{عم}} است. ابوعمرو نجاشی در رجال خود روایت می‌کند که امام صادق{{ع}} فرمود: «شعر عبدی را به [...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
==مقدمه==
==مقدمه==
شاعر مشهور [[کوفی]] و از [[برگزیدگان]] [[شاعران]] [[اهل بیت]]{{عم}} است. [[ابوعمرو نجاشی]] در [[رجال]] خود [[روایت]] می‌کند که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «[[شعر]] [[عبدی]] را به [[فرزندان]] خود بیاموزید؛ زیرا او بر [[دین خدا]] [[استوار]] است». وقتی به حضور امام صادق{{ع}} می‌رسید، آن [[حضرت]] همه [[اهل]] [[خانه]] را جمع می‌کرد و به سفیان بن مصعب می‌فرمود: «حالا مرثیه خود را در [[شهادت امام حسین]]{{ع}} بخوان». با خواندن او صدای [[گریه]] و ناله از همه برمی‌خاست تا جایی که [[مردم مدینه]] به در خانه می‌آمدند و می‌گریستند<ref>تأسیس الشیعه، ص۱۹۲.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۴.</ref>
شاعر مشهور [[کوفی]] و از [[برگزیدگان]] [[شاعران]] [[اهل بیت]]{{عم}} است. [[ابوعمرو نجاشی]] در [[رجال]] خود [[روایت]] می‌کند که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «[[شعر]] [[عبدی]] را به [[فرزندان]] خود بیاموزید؛ زیرا او بر [[دین خدا]] [[استوار]] است». وقتی به حضور امام صادق{{ع}} می‌رسید، آن [[حضرت]] همه [[اهل]] [[خانه]] را جمع می‌کرد و به سفیان بن مصعب می‌فرمود: «حالا مرثیه خود را در [[شهادت امام حسین]]{{ع}} بخوان». با خواندن او صدای [[گریه]] و ناله از همه برمی‌خاست تا جایی که [[مردم مدینه]] به در خانه می‌آمدند و می‌گریستند<ref>تأسیس الشیعه، ص۱۹۲.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۴.</ref>
==[[ابومحمد سفیان بن مصعب کوفی عبدی]]==
برخی نام وی را [[سیف]] ضبط کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۷ اختیار معرفة الرجال ص۴۰۱.</ref> او [[اهل همدان]] بود<ref>رجال البرقی ص۴۱.</ref> و در شمار [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} یاد شده<ref>رجال الطوسی ص۲۱۳.</ref> و از آن [[حضرت]] [[روایت]] نقل کرده است.<ref>الروضه ص۲۱۵.</ref> [[ابوداود سلیمان مسترق]] از وی روایت می‌‌کند.<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.</ref> [[رجال شناسان]] [[شیعه]] وی را امامی<ref>اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.</ref> و [[ممدوح]]<ref>تنقیح المقال ج۲، ص۴۰.</ref> توصیف نموده‌اند. سفیان در زمره شاعرانی<ref>رجال الطوسی ص۲۱۳.</ref> است که برای [[اهل بیت]]{{ع}} [[شعر]] می‌‌سروده‌اند،<ref>مناقب آل ابی طالب ج۳، ص۲۶۹.</ref> تا آنجا که گفته‌اند: [[امام صادق]]{{ع}} [[تعلیم]] اشعار وی را به اطفال توصیه فرمودند.<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.</ref> از آثار او می‌‌توان به کتاب [[دیوان]] العبدی اشاره کرد.<ref>الذریعه ج۹، ص۷۰۳.</ref> وی در حدود ۱۲۰ هـ در [[شهر کوفه]] درگذشت.<ref>اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۳۷۰.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM010499.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''']]
# [[پرونده:IM010499.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

شاعر مشهور کوفی و از برگزیدگان شاعران اهل بیت(ع) است. ابوعمرو نجاشی در رجال خود روایت می‌کند که امام صادق(ع) فرمود: «شعر عبدی را به فرزندان خود بیاموزید؛ زیرا او بر دین خدا استوار است». وقتی به حضور امام صادق(ع) می‌رسید، آن حضرت همه اهل خانه را جمع می‌کرد و به سفیان بن مصعب می‌فرمود: «حالا مرثیه خود را در شهادت امام حسین(ع) بخوان». با خواندن او صدای گریه و ناله از همه برمی‌خاست تا جایی که مردم مدینه به در خانه می‌آمدند و می‌گریستند[۱].[۲]

ابومحمد سفیان بن مصعب کوفی عبدی

برخی نام وی را سیف ضبط کرده‌اند.[۳] او اهل همدان بود[۴] و در شمار اصحاب امام صادق(ع) یاد شده[۵] و از آن حضرت روایت نقل کرده است.[۶] ابوداود سلیمان مسترق از وی روایت می‌‌کند.[۷] رجال شناسان شیعه وی را امامی[۸] و ممدوح[۹] توصیف نموده‌اند. سفیان در زمره شاعرانی[۱۰] است که برای اهل بیت(ع) شعر می‌‌سروده‌اند،[۱۱] تا آنجا که گفته‌اند: امام صادق(ع) تعلیم اشعار وی را به اطفال توصیه فرمودند.[۱۲] از آثار او می‌‌توان به کتاب دیوان العبدی اشاره کرد.[۱۳] وی در حدود ۱۲۰ هـ در شهر کوفه درگذشت.[۱۴].[۱۵].

منابع

پانویس

  1. تأسیس الشیعه، ص۱۹۲.
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۴۸۴.
  3. جامع الرواة ج۱، ص۳۶۷ اختیار معرفة الرجال ص۴۰۱.
  4. رجال البرقی ص۴۱.
  5. رجال الطوسی ص۲۱۳.
  6. الروضه ص۲۱۵.
  7. جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.
  8. اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.
  9. تنقیح المقال ج۲، ص۴۰.
  10. رجال الطوسی ص۲۱۳.
  11. مناقب آل ابی طالب ج۳، ص۲۶۹.
  12. جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.
  13. الذریعه ج۹، ص۷۰۳.
  14. اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.
  15. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۳۷۰.